Van paradijsje naar niet zo fijn!
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge en Pieter
19 September 2007 | Ghana, Techiman
Lieve allemaal
Afgelopen vrijdagmiddag ben ik naar Kumasi gereist om daar een hele berg andere Nederlandse obruni’s te ontmoeten. In totaal waren we met zijn achten: 4 HBO-V ers uit Berekum, 2 uit Techiman en dan de co’s. ‘s Avonds lekker gegeten bij vic baboo’s- de toeristische tent. Zaterdags zijn we doorgereisd naar lake bozumtwe; een meer ongeveer 30 km ten zuiden van Kumasi. Een mooie rit per taxi door een groene, heuvelachtige omgeving. Wel opvallend is dat er relatief veel kleine dorpjes zijn. Ghana is veel dichter bevolkt dan Mozambique. En dan rijdt je over de helling van de berg heen en zie je het meer al liggen: naar lokaal geloof is het een heilig meer. Het is waarschijnlijk ontstaan door het inslaan van een meteoriet. Omdat het heilig is mag men er niet met gemotoriseerde boten op en ook de gewone dug-outs zijn niet toegestaan. Men vaart op platte boomstammen en peddelt met de handen. Het laatste stukje van de weg is echte dirtroad in slechte toestand en dan zijn we bij het lakepoint guesthouse: een paradijsje. Het is een guesthouse gerund door een Ghanees en zijn Oostenrijkse vrouw. Negen kleine hutjes liggen op de helling van de berg en kijken uit op een groene tuin en het meer. We hebben ons snel omgekleed en zijn richting strand gelopen. Alhoewel strand wel een groot woord is voor de strook modder aan het eind van de tuin. Het water was heerlijk- lekker gezwommen tussen de visnetten en lijnen! En relaxen op het strand met een boekje en muziekje. ‘s Avonds met zijn allen gegeten en de weerwolven van wakkerdam gespeelt; een soort maffiatje. De volgende ochtend was weer heel relaxt- dit is het ware leven! En toen moesten we weer beginnen aan de terugreis. We hadden de taxichauffeur gevraagd om ons om twee uur op te komen halen maar die verscheen pas om drie uur- African time! De regen van de afgelopen nacht heeft het stuk dirtorad geen goed gedaan. Halverwege breekt de brandstodfslang af, maar no worry- is met een touwtje zo weer vast gemaakt. En tegen alle blaue uitlaatgassen in de taxi, zet je gewoon je raampje op. Of eigenlijk was die al open want dat kan niet dicht! In Kumasi op zoek naar een tro-tro (minibusje) richting Techiman. De eerstvolgende was net vol, we hadden de plek dus vvoor het uitzoeken maar moesten wel lang wachten voordat ons busje vol was. Na een klein uurtje rijden werd het donker en tot overmaat van ramp begon het ook nog te regenen. Dan realiseer je je dondersgoed dat de kans op het krijgen van een auto-ongeluk groter is dan de kans op malaria! Voor het slechte stuk weg moeten we wachten- steeds mag maar een richting. In het donker, met een stroboscopisch zwaailicht, allerlei verkopers om je heen die van alles van je willen en gerust de raampjes open schuiven om de armen van obruni’s te prikken, en je kunt geen kant op. Je zou er bijna psychiatrisch patient van worden! Wat waren wij blij toen we om negen uur eindelijk thuis waren…
Deze week sta ik op de interne afdeling: een mengelmoes van westerse en tropenziekten. Mensen met suikerziekte, hoge bloeddruk, HIV, tuberculose en abcessen. De afdeling wordt geleid door Dr Boateng, een Ghanees die in de VS is opgeleid tot internist. Hij legt tijdens de rondes heel veel uit- erg leerzaam en leuk.
Morgen gaan we verhuizen. Ons huidige huis wordt geschilderd en dus gaan we naar een ander huis op de compound. Hoe en wat weten we nu nog niet, to be continued dus.
PS het regent hier flink maar van de overstromingen in het noorden merken we gelukkig niets.
PS2 de eerste post is aangekomen!!! Els en Vera hardstikke bedankt voor de kaartjes die krijgen een plekje aan de muur na onze verhuizing.
Afgelopen vrijdagmiddag ben ik naar Kumasi gereist om daar een hele berg andere Nederlandse obruni’s te ontmoeten. In totaal waren we met zijn achten: 4 HBO-V ers uit Berekum, 2 uit Techiman en dan de co’s. ‘s Avonds lekker gegeten bij vic baboo’s- de toeristische tent. Zaterdags zijn we doorgereisd naar lake bozumtwe; een meer ongeveer 30 km ten zuiden van Kumasi. Een mooie rit per taxi door een groene, heuvelachtige omgeving. Wel opvallend is dat er relatief veel kleine dorpjes zijn. Ghana is veel dichter bevolkt dan Mozambique. En dan rijdt je over de helling van de berg heen en zie je het meer al liggen: naar lokaal geloof is het een heilig meer. Het is waarschijnlijk ontstaan door het inslaan van een meteoriet. Omdat het heilig is mag men er niet met gemotoriseerde boten op en ook de gewone dug-outs zijn niet toegestaan. Men vaart op platte boomstammen en peddelt met de handen. Het laatste stukje van de weg is echte dirtroad in slechte toestand en dan zijn we bij het lakepoint guesthouse: een paradijsje. Het is een guesthouse gerund door een Ghanees en zijn Oostenrijkse vrouw. Negen kleine hutjes liggen op de helling van de berg en kijken uit op een groene tuin en het meer. We hebben ons snel omgekleed en zijn richting strand gelopen. Alhoewel strand wel een groot woord is voor de strook modder aan het eind van de tuin. Het water was heerlijk- lekker gezwommen tussen de visnetten en lijnen! En relaxen op het strand met een boekje en muziekje. ‘s Avonds met zijn allen gegeten en de weerwolven van wakkerdam gespeelt; een soort maffiatje. De volgende ochtend was weer heel relaxt- dit is het ware leven! En toen moesten we weer beginnen aan de terugreis. We hadden de taxichauffeur gevraagd om ons om twee uur op te komen halen maar die verscheen pas om drie uur- African time! De regen van de afgelopen nacht heeft het stuk dirtorad geen goed gedaan. Halverwege breekt de brandstodfslang af, maar no worry- is met een touwtje zo weer vast gemaakt. En tegen alle blaue uitlaatgassen in de taxi, zet je gewoon je raampje op. Of eigenlijk was die al open want dat kan niet dicht! In Kumasi op zoek naar een tro-tro (minibusje) richting Techiman. De eerstvolgende was net vol, we hadden de plek dus vvoor het uitzoeken maar moesten wel lang wachten voordat ons busje vol was. Na een klein uurtje rijden werd het donker en tot overmaat van ramp begon het ook nog te regenen. Dan realiseer je je dondersgoed dat de kans op het krijgen van een auto-ongeluk groter is dan de kans op malaria! Voor het slechte stuk weg moeten we wachten- steeds mag maar een richting. In het donker, met een stroboscopisch zwaailicht, allerlei verkopers om je heen die van alles van je willen en gerust de raampjes open schuiven om de armen van obruni’s te prikken, en je kunt geen kant op. Je zou er bijna psychiatrisch patient van worden! Wat waren wij blij toen we om negen uur eindelijk thuis waren…
Deze week sta ik op de interne afdeling: een mengelmoes van westerse en tropenziekten. Mensen met suikerziekte, hoge bloeddruk, HIV, tuberculose en abcessen. De afdeling wordt geleid door Dr Boateng, een Ghanees die in de VS is opgeleid tot internist. Hij legt tijdens de rondes heel veel uit- erg leerzaam en leuk.
Morgen gaan we verhuizen. Ons huidige huis wordt geschilderd en dus gaan we naar een ander huis op de compound. Hoe en wat weten we nu nog niet, to be continued dus.
PS het regent hier flink maar van de overstromingen in het noorden merken we gelukkig niets.
PS2 de eerste post is aangekomen!!! Els en Vera hardstikke bedankt voor de kaartjes die krijgen een plekje aan de muur na onze verhuizing.
-
19 September 2007 - 19:04
Ine:
ik ga ook uit spanje proberen een plekje op je muur te veroveren! -
19 September 2007 - 19:24
Els:
Wauw super dat de post je weet te vinden in Ghana!!!!!
Wat een verhaal zeg die terugreis.....
lieve knuffel Els -
19 September 2007 - 19:32
Karien:
niet de eerste, maar wel voor pap en mam!
Ten eerste natuurlijk super bedankt voor je smsje, leuk joh, zo uit verwegistan!
Wauw, wat een avonturen weer, tja, zo voelde het in India ook af en toe wel, zo door het donker rijden met die verkeersomstandigdheden... I guess I know how it feels.
Hier in Nederland gebeurt ook vanalles: gister Prinsjesdag, Rita uit de VVD gezet, en ik heb alweer 6 rijlessen gehad, gaat al best goed en ik vind het super leuk, morgen weer :D En de studie is nog even wennen, vooral erg veel lezen, loop nu alweer ver achter helaas. Maar vorige week ben ik ook een dag meegeweest met Cross Your Borders (ken je dat, een drie-daagse programma op iddelbare scholen over ontwikkelingsproblematiek), was echt heel erg leuk!
Zo, dat was het weer voor even, ik blijf je volgen, en heel veel succes op de interne, wat een ervaring zeg!
-
19 September 2007 - 21:27
Theo En Nelly:
wij ontdekten het weer te laat en zoals Karien al schreef: nummer 4 qua reactie, maar goed beter dan nog later. In de krant hier en op het Journaal waren beelden uit Ghana met mensen zeker een meter onder water. Maar dat is dus nog noordelijker, gelukkig maar. Het is woensdagavond onze crimi zit erop. Pauw en Witteman hebben wel een Afrikaans onderwerp: vrouwenbesnijdenis. In NL wel verboden maar voor 1500 euro is er wel een chirurg te vinden..... Nou ik hoop dat je daarvoor niet in Ghana zit.
Het is leuk te lezen, dat je al wat mensen leert kennen. Ik moest wel denken aan "ons" Ghanees spreekwoord: "Actie, actie; gun hen ook een taxi. Verkoop uw Lada voor Ghana."
Ook al lopen hier geen Lada's meer, het is nog niet veel veranderd. Veel oude busjes met en zonder ramen, kortom onze oude bus uit Malawi maar dan 14 jaar ouder en rijden maar..... Ja het echte Afrika. Geniet, ervaar en leer, groeten Theo en Nelly. -
20 September 2007 - 12:43
Vera:
Heey Inge,
Alles goed? Ga je tijdelijk verhuizen naar heel ver weg, moet je nog een keer verhuizen omdat ze (zowaar!) gaan schilderen! Hihi.
Maar je hebt iig een lekker weekend achter de rug, wel leuk om zo wat meer van Ghana te zien ook al ben je ook flink bezig in het ziekehuis.
maar ja het openbaar vervoer is daar toch heel anders dan hier... ik kan nog heerlijk een dutje doen als ik naar arnhem op en neer reis, maar jij hebt zowaar terechte klachten en niet eens over vijf minuutjes vertraging...
Fijn trouwens dat het kaartje is aan gekomen, is altijd zonde als ie alsnog onderweg 'verdwijnt'..
Ik moet zo weer vergaderen en dan zit alweer mijn vierde echte lesgeefweek er weer op en mag ik een beetje weekend gaan vieren!
Heel veel groetjes en liefs!
Veertje. -
20 September 2007 - 18:07
Lian:
Heerlijk zeg Inge die verhalen van je, zo ben je toch echt niet zo heel ver weg.
Hier alles goed, Julian alweer 5 Pauline leert lezen, ik de vervolgopleiding dermatologie dus lekker druk. Quirinus deed er gister 4,5 uur over van den Bosch naar Wijchen met de trein, klonk ook als Ghana!!!
Succes op interne, ben benieuwd hoe je dat vind.
Liefs Lian -
21 September 2007 - 10:48
Pieter:
Gisteren naar een bijeenkomst van ING MicroFinanceSupport geweest in Den Haag.
Een van de sprekers had net een marketingplan gemaakt voor OpportunityBank International Ghana in Accra.
Dus even mee nagekletst, wellicht levert dat een bezoekadres op voor onze rondreis later dit jaar.
Maar wel weer 2 avonden laat thuis. En dus geen tijd gehad om eerder te antwoorden.
Hopelijk versterken deze gezamenlijke ervaringen de band tussen de nederlandse gezondheidswerkers en hebben jullie samen een geweldige tijd.
-
22 September 2007 - 19:36
Patrick:
Heej Inge,
maar eens een reactie: Boateng, van de voetballer???
Leuk je wel en wee te kunnen volgen...
Succes daar nog (en alvast veel succes met de voorbereidingen voor de lokale versie van je verjaardagsfeestje?)
Groet, Patrick -
25 September 2007 - 17:37
Harm Jan Kwikkel:
komt me allemaal bekend voor. Ben recent nog van Nalerigu naar Navrongo gereisd met openbaar vervoer in ca 8 uur, waar je met de auto in twee uur over bent. En dan iedereen maar waarschuwen dat je niet in het donker moet reizen. Uit Navrongo heb ik bericht dat de oogst daar is weggespoeld. Hopelijk kan de FAO wat doen. Hier alles goed. Heel veel plezier. harm jan kwikkel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
