Welkom Lisa

We genieten van deze dagen in Nijmegen, maar het wordt wel zwaar voor Inge. Uitstapjes naar de stad, speeltuin en gezelligheid met opa’s, oma’s en natuurlijk oom en tantes.
We gaan samen met opa en oma uit Limburg naar Aardbeienland bij Horst. Een geweldige plek voor kinderen – en de aardbeien kunnen ook nog zelf geplukt worden – en die smaken heerlijk. Echt een aanrader!

Op 8 oktober weer een controle voor Inge en dan heeft ze toch een te hoge bloeddruk. Verder is er niets aan de hand, blijkt na diverse controles en testen. 6 uur later mag ze toch naar huis, maar nu gaat het niet lang meer duren.
Dat vindt het lichaam van Inge ook, die nacht beginnen de weeën, dus wij om 4 u terug naar het Radboud. De bevalling zet echter niet door, uiteindelijk alsnog een keizersnede. Op vrijdag 9 oktober om 12.23 uur wordt onze dochter Lisa geboren.
Ze huilt goed en heeft een mooie kleur. Ze geeft ook al meteen aan dat ze bij Inge aan de borst wil drinken, nog voor het OK team klaar is met de operatie! De opa’s en oma’s komen op bezoek in het ziekenhuis. Grote zus Julia is apetrots op ‘mijn Lisa’.

Inge blijkt irregulaire antistoffen te hebben. Daardoor breekt Lisa haar eigen bloed af en krijgt ze last van een hoge bilirubine waarde in het bloed. Dat uit zich in geel zien. Het bloed van Lisa wordt geregeld gecontroleerd en blijkt op zondag zo hoog dat ze wordt opgenomen op de afdeling neonatologie voor fototherapie (blauwe lamp). Een dag later is het nog verder gestegen, ondanks de lamp, en komt er een biliblanket (soort matrasje) bij. Dinsdag dalen de waarden en mogen Inge en Lisa naar huis. Wat heerlijk om allemaal thuis te zijn.


De volgende dag komt de verloskundige de nacontrole doen en wordt Lisa’s bilirubine weer geprikt. Later die middag worden we gebeld – Lisa moet weer heropgenomen worden voor fototherapie met twee lampen. Er volgt een week van op en neer naar het ziekenhuis om Lisa te bezoeken en moedermelk af te geven. Inge is nog niet erg mobiel na de keizersnede, dus we moeten met de auto heen en weer en in het ziekenhuis met de rolstoel. Bovendien is de neonatologie afdeling niet toegankelijk voor jonge kinderen die nog niet de waterpokken hebben gehad – zoals Julia. Julia is behoorlijk uit haar doen dat ze haar nieuwe zusje niet meer mag zien. Het kost veel energie: fysiek en emotioneel. Elke keer je kleine meisje achterlaten in het ziekenhuis…

Gelukkig zijn de oma’s en opa’s en de ooms en tantes bereidt om Julia zo vaak als mogelijk op te vangen en met haar op stap te gaan. Er worden allerlei speeltuinen verkend in en om Nijmegen, binnen en buiten. Julia gaat op pad met de trein, auto, fiets, en scootmobiel; wandelen en op de loopfiets. Ze wordt meegenomen naar het Limburg museum met tentoonstelling van Fiep Westendorp en het Afrika museum.

Na een lange week is Lisa weer goed genoeg om te stoppen met de behandeling. Kan ze nu naar huis? Hoelang gaat dat dan goed? Kan ze ook thuis behandeld worden?
Uiteindelijk is er wat te regelen met het Radboud en mag Lisa naar huis met een biliblanket – een matje dat heel specifiek licht uitstraalt waar Lisa op kan liggen. Dagelijks komt de kinderthuiszorg bloed prikken. Dat mag Pieter dan wegbrengen naar het Radboud en volgt telefonisch overleg over de uitslagen.
Na 2 dagen zonder lamp, is de start behandelingswaarde weer bereikt. Lisa moet weer dag en nacht op de lamp. Gelukkig is de behandeling thuis effectief en ook een voorzichtig najaarszonnetje doet regelmatig een extra duit in het zakje, na een paar dagen mag de lamp weer uit. Maar vandaag op de laatste dag van oktober is de behandeling weer gestart. De artsen kunnen ons niet vertellen hoe lang dit nog gaat duren…..

Met de lamp aan en het herstarten van borstvoeding (in het ziekenhuis kreeg ze afgekolfde melk per fles) zijn we aan huis gekluisterd. We komen aan weinig toe.
Snel rondje stad, kleine wandeling buiten, hoognodige boodschappen. Tussen de lamp door zijn er pasfoto’s gemaakt (waarop Lisa niet al te geel ziet) en is een paspoort aangevraagd in Den Haag. Allemaal nodig voor het visum dat Lisa nodig heeft om met ons mee naar huis te mogen aan het eind van het jaar.

Groeten van trotse ouders,
Pieter en Inge

Fotolink:
https://picasaweb.google.com/103320746814663000311/2015Oktober?authuser=0&authkey=Gv1sRgCNLb-t2-l9TlUg&feat=directlink