2017

De eerste dag van het nieuwe jaar genieten we nog van de oliebollen van de vorige avond, er waren er nog meer dan genoeg over. Julia bouwt kastelen van Duplo en rijdt rondjes op haar fiets rond het huis. Het is warm en na een late avond, nodigt dat uit tot een middag dutje.
De volgende dag heeft Inge vrij (feestdag op zondag betekent de maandag vrij). We besluiten om Barberton Beach uit te proberen. Dit ligt in het Barberton Nature Reserve vlakbij de pas naar Nelspruit. Het is een stukje van een riviertje vlak na een oude half gebroken damwand. Als we aankomen, zijn we de enige - een privé-strand! Het is een hete dag, gelukkig heeft Pieter de parasol meegenomen voor de plek van de handdoek en stoeltjes. Het droge zand is te heet om op te lopen. We smeren ons goed in en genieten van het verkoelende water. Lisa geniet van het ondiepe water en kliederen met zand, maar papa en mama moeten niet te ver weg gaan. Papa Pieter begint natuurlijk als echte Nederlander weer dijkjes te bouwen om te kijken hoe het water stroomt en te zorgen dat het speelgoed bij Lisa niet te snel weg stroomt. Julia ontdekt dat ze zich kan laten meevoeren/ drijven in de stroming. Inmiddels komen er nog meer bezoekers. Na wat te drinken en een paar lekkere druifjes pakken wij weer in. We rijden nog een rondje door het natuurpark met mooie uitzichten. Het is niet duidelijk hoe de wegen lopen (de plattegronden waren op) en als we weer op een doodlopend stuk uitkomen, besluiten we om te draaien en naar de uitgang te rijden. We proberen nog een afslag vanaf de grote weg; de Caledonian road vanaf de R40. Het is een aardige zandweg, helaas is het restaurant halverwege dicht. De weg komt uit op de R38 (Kaapmuiden-Barberton) vlakbij Sheba mijn. Daar rijden we ook nog even langs, maar behalve dat er veel kleine hutjes/huisjes bij de ingang van het terrein staan kunnen we van de mijn niet zo veel zien.

Inge mag weer aan het werk en heeft gelijk een drukke dag. Het team is met vijf com-serves aangevuld (de zesde is niet komen opdagen). De eerste twee weken krijgen ze introductie en blijft de feitelijke bezetting krap. De eerste dag is een latertje, we gaan lekker uit eten bij Josephine’s, samen met collega’s Luzanne en Adri.
Dumisile begint ook weer, en de meiden (en Pieter) zijn erg blij haar weer te zien. Het blijft heet en zij vinden verkoeling in het zwembad van de buren. Lekker!
Het weekend gaan we naar Nelspruit, een paar boodschapjes, maar voornamelijk de kinderen laten spelen bij Splat Company.

Lisa ontwikkelt zich tot een temperament vol meisje. Ze begint steeds meer te praten; veel klanken en medeklinkers, alhoewel wij er nog maar weinig van begrijpen. Met haar intonatie weet ze dingen soms heel duidelijk te maken. Ze loopt en rent door het huis en vindt het super om te dansen op muziek. Ze loopt graag achter haar grote zus aan, maar ze kunnen ook elkaars haren uit het hoofd trekken, letterlijk!

De school (BNS) gaat op 9 januari weer open. Julia gaat naar de Clown klas van Tannie Gerda. En ook Lisa gaat beginnen op school, in de Teddy klas van Tannie Sanel. Lisa gaat drie ochtenden (half 8 tot 1 uur) naar school. ’s Ochtends pakken beide meiden hun rugzak en staan te trappelen om Dumisile een knuffel te geven en dan naar school te gaan! Na de eerste maand wil Lisa zelfs op donderdag al graag naar school en pakt demonstratief haar rugzak.
Julia heeft een vol programma; ook haar ‘na-schoolse’ activiteiten beginnen in de loop van de maand weer. Op woensdag monkeynastix. Woensdag en vrijdag zwemles van Tannie Des, ze is blij met haar nieuwe regenboog-kleurige goggles (zwembril). Op maandag is er ballet bijgekomen. Compleet met roze balletpakje en balletschoentjes. Balletles wordt bij de NG kerk gegeven en papa mag taxi spelen.

Het koorjaar voor Pieter begint met een ledenvergadering. Verslag van het afgelopen jaar en plannen voor het nieuwe jaar en het vaststellen van de leden van het bestuur voor het komende jaar. En nee, ik ben niet in het bestuur gegaan. De week erop begint het zingen weer.

Inge komt tevreden terug van de kapper, lekker kort. Het laatste weekend gaat Inge langs bij de opticien; binnenkort komt een nieuwe bril. 2017 met een nieuwe look.

18 januari is er een grote staking op het kruispunt van de R38 met de R40 daar waar de weg naar Badplaas en Nelspruit opsplitst. Barberton zit een aantal uur ‘op slot’. De staking is van taxichauffeurs die zich benadeeld voelen na de samenvoeging met Nelspruit en blijkbaar geen luisterend oor vinden bij de gemeente. Na de staking (met brandende banden) is er weer een gesprek op gang gekomen.
Gelukkig is een dag later de weg weer open en alles opgeruimd. Inge gaat een dag naar Nelspruit voor een cursus over HIV. Helaas was het niveau wat aan de lage kant, maar elk onderwijs is meegenomen als voorbereiding op haar examen volgende maand.

Het goede voornemen voor 2017 is om geregeld te gaan kamperen met de Bushlapa. We worden lid van SAWA; de Suid Afrikaanse Woonwa Assosiatie – afdeling Panorama.
Oftewel de regionale kampeerclub. Die organiseren elke maand een gezamenlijk kampeerweekend. Het eerste (aspirant) weekend valt samen met Pieter’s verjaardag.
Slingers, liedjes en lekkere zoenen en de Bushlapa achter de Fortuner. We kamperen bij Stonechat resort, een camping met een paar huisjes langs de Schoemanskloofweg. Het is een lekker plekje alhoewel het aan een kruising van grote wegen ligt. Gelukkig rijden de zware vrachtauto’s niet de hele nacht door. We praten wat, Julia fiets lekker op haar grote fiets, Lisa hobbelt rondom de Bushlapa en Inge studeert als het even kan.
Het weer werkt op zaterdag niet mee. Het is te fris om met 2 kleine kinderen te gaan zwemmen, de grotere kinderen hebben plezier met bootjes op de visvijver en gooien ook regelmatig een hengel uit of duiken in het water. Wij maken een wandeling over het terrein. Het is een gezellige groep met handige mannen en gezellig kletsende vrouwen. Er wordt gezamenlijk gebraaid op vrijdagavond, een lekker kampvuur op de frisse zaterdagavond en zondagochtend een bijbellezing met wat liederen en afsluitend koffie. De meeste kampeerders hebben kinderen, maar veelal net iets ouder dan Julia en Lisa, op 1 uitzondering na – degene die ons uitgenodigd had. We mogen officieel lid worden; dus er zullen nog wat weekenden volgen dit jaar.

Het weekend daarop staat Barberton weer op zijn kop. De jaarlijkse MTB race gaat weer van start. Er zijn 5 afstanden, 20, 30, 48, 70 en 110 km. Voor de kinderen wordt door school (BNS) een 2 km rondje georganiseerd en de allerkleinsten kunnen op een veldje een parcours rijden. De 20 en 30 km gaan de vallei in en heeft een relatief beperkt hoogteverschil van 200m. De langere komen langs ons huis en gaan daarna de bergen in, met een hoogteverschil van ruim 1000m. De 110 doet ongeveer dezelfde bergroute als de 70 maar doet ook nog de route van de 30 er bij.
Aankomst en vertrek is op het terrein van de Barberton Highschool, waar ook diverse stalletjes staan om het publiek en de rijders na afloop van hun natje en hun droogje te voorzien. Julia doet het kleine rondje op het sportveld, Lisa aanschouwt het gebeuren vanaf haar kleine scooter. We gaan nog even kijken bij de finish en zien bekenden binnenkomen.

https://goo.gl/photos/9WYNkjucqaRSNkew5

Groetjes, Pieter, Inge, Julia en Lisa