Vrouwenmaand - Reisverslag uit Barberton, Zuid-Afrika van Inge en Pieter Heijnen-van Jaarsveld - WaarBenJij.nu Vrouwenmaand - Reisverslag uit Barberton, Zuid-Afrika van Inge en Pieter Heijnen-van Jaarsveld - WaarBenJij.nu

Vrouwenmaand

Door: Pieter en Inge

Blijf op de hoogte en volg Inge en Pieter

07 September 2017 | Zuid-Afrika, Barberton

Onze meiden groeien en ontwikkelen zich, de verandering zijn vooral bij Lisa opmerkelijk. Op sommige dagen eet ze voor 2, regelmatig spreekt ze met meer dan 2 woorden, zoals ‘deur maken open’, als ze door het poortje wil. En soms blijven bepaalde uitspraken van ons een tijdje bij haar hangen. Dan heeft ze het een hele week over ‘hele grote’ …. vul maar in (handen, auto, bus, boom, fiets, handdoek etc.). Ook zijn dingen nu vaak ‘funny’ of ‘naughty’ en natuurlijk is iedereen die iets anders wil dan zij nu ‘stout’. En meestal kan ze onze vragen wat ze wil doen of hoe ze zich voelt heel goed beantwoorden. En anders staart ze ons aan met haar 2 mooie blauwe ogen en lijkt ze te denken – dat ga ik jou toch niet vertellen – ik doe lekker mijn eigen ding (of lekker niets).
Hier in ZA moet Inge ook elk jaar aangifte doen van de belasting. Meestal doen we dit aan het begin van het seizoen (mei/juni), maar HR had de verkeerde overzichten gemaakt, waarbij enkele wijzigingen bij de belastingdienst (SARS) niet doorgevoerd waren. De goede formulieren kwamen in juli. Gelukkig is er een goed online systeem waarbij je alles kunt invullen en opsturen. En voor het eind van de maand hadden we al bericht dat het verwerkt was en dat we iets terugkrijgen!

De eerste week van augustus is wereld borstvoedingsweek. De diëtisten hielden op de afdeling extra praatjes over borstvoeding. Voor de meeste vrouwen is borstvoeding van zelfsprekend, maar bij de tieners zijn er gemengde reacties. Ze willen graag weer naar school en dan is borstvoeding maar lastig. Aan de andere kant hebben ze hebben nog geen inkomen en kunnen ze kunstvoeding niet betalen. Tienerzwangerschappen komen veel voor; ongeveer 20% van alle zwangeren is jonger dan 20. Deze maand had ik een twaalfjarige die moeder is geworden (oma was 28!)
De afdeling diëtetiek had ook ‘breastfeeding awareness march’ georganiseerd. Een deel van het personeel van het ziekenhuis op pad en al zingend van het ziekenhuis naar het politiebureau gelopen en daarna terug en over de afdelingen. Gehuld in roze T-shirts met borstvoedings-leuzen. Het was vooral erg gezellig.

Dezelfde dag moet Pieter met zijn koor zingen voor de Eisteddfod, een culturele wedstrijd overgewaaid uit Groot-Brittannië. Dit is mijn 2e keer. Dit jaar ging het een stuk beter en was het jurylid ons welgezind. We kregen een A+ (85%) voor onze opvoering van ‘Laudate’, ‘Ek slaan my oë op na die berge’ en ‘As long as I have music’. Omdat we moeten zingen in de middag neem ik Julia en Lisa mee, en Dumisile zodat ik ook daadwerkelijk kan zingen. De kinderen zijn hier redelijk rustig onder en blijven stil als pappa moet zingen.
Daarmee begint pas mijn zangweekend. Op zaterdag is er de hele dag een repetitiedag voor Songs of Praise, ook een uit Engeland overgewaaide traditie. We zijn dit jaar met 4 koren, een orkest en nog een paar losse musici, die zo’n 2 uur lang geestelijke muziek ten gehore brengen – gecombineerd met samenzang met de aanwezigen. De uitvoering is op zondagmiddag en de kerk is goed vol. Toch zeker zo’n 700 mensen. Dirigent Richard Cock weet hoe hij het wil en maakt er iets moois van. Laudate koor zingt 3 liederen alleen en 3 liederen samen met de andere koren. Daarnaast zijn er nog 4 liederen gezamenlijk met de aanwezigen. De meeste koren zingen 3 liederen alleen. Het orkest speelt 2 werken. Het was een mooi concert. Gelukkig konden ook Inge en de kinderen er bij zijn – alhoewel die geen zin hadden in stil zijn en stil zitten en Inge iets minder rustig dan gewenst het concert bijwoonde. Naderhand gaan we eten bij Turn&Tender, een relatief nieuw restaurant in Nelspruit. Het is een grill restaurant, maar ze hebben ook genoeg alternatieven voor ons gezin.

Inge, Julia en Lisa hebben zich het weekend vermaakt met een bezoekje aan te greenstone market op zaterdag en zondag bij de Splat company en wat winkelen alvorens te gaan luisteren.

De volgende week begint met een beetje regen. Erg vroeg, meestal begint de regen echt met het regen/zomerseizoen. Het is dan ook niet veel en gerelateerd aan een koufront die vanaf Antarctica over het land trekt.
Op 8 augustus is de politiek weer een hoofdthema in het nieuws. Er wordt een voorstel om Zuma te ontheffen als predsident ter stemming gebracht. Het hele punt is of de stemming wel of niet geheim gehouden mag en zal worden. De stemming wordt uiteindelijk geheim uitgevoerd, maar er zijn nog steeds genoeg leden van het ANC die hun president steunen in het parlement. Dus Jacob Zuma overleeft alweer een ronde, hij ziet het zelfs als een overwinning terwijl het maar 17 stemmen scheelt.
9 augustus is het Nationale Vrouwendag in Zuid-Afrika. Men herdenkt dan de protestmars van 1956 van voornamelijk vrouwen tegen de pasjeswetten van toen. Een officiële vrije dag, maar er zijn de hele maand activiteiten in het kader van ‘vrouwenmaand’. Inge vindt het een goede reden om samen met Julia (en een soms toekijkende Lisa) een taart te bakken.
Op 10 augustus is het afscheidsetentje van Pete & Nikki in Nelspruit. Deze twee collega’s van Inge gaan voor een jaar naar Engeland voor een Master-opleiding. Een gezellig etentje met collega’s bij (alweer) Turn & Tender.
Op vrijdag is het pyjama dag bij BNS. Toch moeten we de kinderen ’s-ochtends vroeg omkleden. Ze waren na het etentje zo het bed ingegaan. In hun pyjama genieten ze op school van ‘hot chocolate’ en ‘hot dogs’.
Het is een relatief rustig weekend met wat boodschappen in Nelspruit op zaterdag. Zondag in en om huis en tuin. Facetime met Gert, die zijn 50ste verjaardag viert.

De week erna begint niet zo vrolijk. Lisa is niet zo lekker, verhoging en later ook diarree. Ook Dumisile meldt zich af. Zij heeft een zware verkoudheid te pakken. Later die week komt weer een koufront langs, met weer een klein buitje. Lisa is weer helemaal beter en zingt nu zowaar spontaan ‘twinkle, twinkle’ en ‘schaapje wol’ . Ook begint ze soms uit zichzelf te tellen (willekeurige cijfers op te noemen). Ze probeert duidelijk na te doen wat er in huis veel gebeurd – liedjes zingen en tellen.
Die vrijdag en zaterdag is er een open huis / kopje koffie bij Josephine’s. Zoals al eerder gemeld, ze hebben geen werkvergunning (verlenging) gekregen en het pand staat inmiddels te koop. De makelaar heeft de open middag georganiseerd, op het eind komt Josephine ook nog even kijken en nemen we afscheid. Voor hen is het Afrikaanse avontuur voorbij. Later deze maand gaan ze definitief terug naar België, waar ze opnieuw hun leven moeten gaan opbouwen. Als we thuis zijn is er een hele mooie en erg rode zonsondergang. Zou de zon ook treuren om het verlies van Josephine en Danielle voor Barberton?

De volgende dag is een vrolijke en kleurige dag; de Color Run in Nelspruit. Een rondje van 5 km rondom het Mbombela stadion, voor de meeste mensen is het meer een wandeling dan een ‘run’. Onderweg zijn er vier kleurposten waar we met rood/blauw/groen/ oranje poeder worden besproeid. Het is een natuurlijk product dat (uiteindelijk) uit de kleren en haren is te wassen. We zijn wel blij met de speciale shirts.
Er lopen ook drie collega’s mee van Inge; Salome, Lloyd en Wilco. Julia vindt het in het begin erg eng, maar na het rondje om het Mbombela stadium gaat ze enthousiast aan de slag met de overgebleven zakjes kleurstof. Aan het eind is er muziek en worden er ‘colorblasts’ gehouden. Iedereen gooit tegelijk kleurstof in de lucht. Prachtig gezicht. We hebben een roze wolk, een groen met goude glitters wolk en dan een regenboog wolk. We kloppen ons zo goed en kwaad als het kan af en hebben gelukkig schone kleren in de auto liggen. Lunch bij I’langa mall en daarna naar huis voor een douche en haren wassen. De glitter wast er moeizaam uit, en de meiden hebben nog een weken lang ‘blinkers’ in hun haar. Fris en schoon weer in de auto - we gaan braaien met de dokters ter ere van Wilco’s verjaardag. Het is een soort surprise party / braai op het terrein van Pyramid airfield, het vliegterrein bij de afslag van de zandweg naar Kaapse Hoop. Een prachtige zonsondergang en gezellig avond met zicht op de lichtjes van Barberton.
Zondag is er een flinke stapel handwas en bereiden we de Bushlapa voor. De winter is voorbij, tijd om weer te gaan kamperen!

De week verloopt rustig, op vrijdag neemt Inge een paar uur vrij en kunnen we op tijd vertrekken naar het Kruger park. We zijn net na 3 uur bij Malelane gate. Dan moeten we nog een stuk door het park om te kamperen bij Pretoriuskop kamp. We nemen eerst de hoofdweg en daarna het westelijke stuk van de oude Voortrekkers route om op onze plek te komen. In het begin zien we helemaal niets, behalve een erg droog park. Dan zien we de eerste impala’s en zebra’s. Later zien we ook gnoes en olifanten en af en toe een rhino.
Bij het kamp aangekomen even snel inchecken en een plek zoeken. Als het goed is zijn onze vrienden Tienie en Tina met hun caravan er al. Het is een SAWA kamp (de kamp club) maar de opkomst blijft beperkt tot onze twee ‘caravans’.
Op zaterdag en zondag doen we eerst een morning drive en dan ontbijt. We zien relatief veel hyena’s (in totaal 5) en veel grote groepen zebra’s tot ongeveer 30 in 1 groep. Diverse keren rhino’s, een grote groep buffalo’s en ook een grote groep bavianen (op de weg) en veel olifanten, ook van heeeeel dicht bij. ‘s-Avonds genieten van een kampvuur en braai. Een mooi bezoek aan Kruger, maar eigenlijk geen hele speciale sightings.

Op woensdag hebben Inge en Julia een girls night out. Barberton High School heeft een uitvoering van hun musical. If the Shoe fits; het sprookje van Assepoester aan de hand van veel moderne muziek en dans. Julia is erg onder de indruk van ons buurmeisje, die de rol heeft van een van de stiefzussen. Een leuke avond.
Women’s month eindigt voor ons (nou ja Inge) met een viering van het provinciale department van Health in een kerk in Nelspruit. Het was aangekondigd als een groot en belangrijk evenement met ‘formal dresscode’. Het was een aanfluiting; lange rij voordat men naar binnen mocht, harde en slechte geluidsinstallatie en de helft van de sprekers kwam niet opdagen. Inge is voortijdig vertrokken en is gaan winkelen- dat wat vrouwen echt goed kunnen!

Groeten,
Pieter, Inge, Julia en Lisa

Fotolink (en twee filmpjes):
https://photos.app.goo.gl/5hlmBqFM3ShKKlkk1

  • 08 September 2017 - 13:56

    Theo En Nelly:

    Beste allen,
    er is toch weer veel gebeurd afgelopen maand. Alweer tweemaal geregend (goed voor de dam) en Lisa aan het praten en zingen plus tellen. Julia niet meer bang om kleurpoeder te gooien tijdens de 'color run'.
    Pieter zingen en Inge 'breastfeeding day' en winkelen.

    En... Opa Prikkelbaard c.q. Theo werd niet vergeten met alle foto's van de olifanten. Ook de andere foto's bekeken en van genoten. De rhino's, gnoe, apen, warthogs op de knieën, hyena's, buffel enz. enz. Dat heet 'niets bijzonders' in jullie ervaring maar voor ons wel.
    Kortom weer genoten van verhaal en foto's. Bedankt,
    Theo en Nelly.

  • 12 September 2017 - 06:14

    Alex:

    Dat is weer een mooi verslag on te lezen. Ik kijk er elke maand weer naar uit :-). En wat een mooie foto's weer! Jullie zullen het gaan missen mochten jullie ZA verlaten. Als jullie bij ons in de buurt komen zijn jullie altijd welkom.

    Groeten,
    Feija & Alex

  • 17 September 2017 - 14:20

    Elske:

    Wat een leuk verslag met weer prachtige foto's!
    Fijn om van jullie te horen.

    dikke knuffel voor jullie allemaal
    Elske

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Inge en Pieter

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 163
Totaal aantal bezoekers 73244

Voorgaande reizen:

01 Januari 2020 - 01 Januari 2050

zeebje in Cuijk

25 Augustus 2011 - 01 April 2014

wonen en werken in Hlabisa

27 December 2009 - 16 Januari 2010

kleurig India

11 November 2008 - 14 December 2008

afwisselend Suriname

23 Augustus 2007 - 08 Januari 2008

co-schap in Techiman

01 April 2014 - 30 November -0001

wonen en werken in Barberton

Landen bezocht: