juni: komen en gaan - Reisverslag uit Barberton, Zuid-Afrika van Inge en Pieter Heijnen-van Jaarsveld - WaarBenJij.nu juni: komen en gaan - Reisverslag uit Barberton, Zuid-Afrika van Inge en Pieter Heijnen-van Jaarsveld - WaarBenJij.nu

juni: komen en gaan

Door: Pieter en Inge

Blijf op de hoogte en volg Inge en Pieter

06 Juli 2016 | Zuid-Afrika, Barberton

De maand mei was druk, tijd voor wat rust en regelmaat…. Maar juni leek nog wel drukker en regelmaat was ver te zoeken!

Het eerste weekend van juni is de BNS Golf-day. Voor Julia’s school een belangrijke actie om geld te verwerven. Netjes genoteerd in de agenda maar we zijn er (helaas) niet aan toegekomen. Er is ook een boekpresentatie in het nieuwe Barberton mining museum. Het boek Footprints gaat over de lowveld, de schrijver is een verre nazaat van de Barber broers die Barberton gesticht hebben!

Er beginnen plantjes te groeien in onze groentetuin. We hopen straks ook iets eetbaars. Julia is trots op haar bloemetjes die op komen. Het is winter geworden; de ochtenden zijn koud maar als het zonnetje komt warmt het lekker op. De paar dagen met wolken zijn fris. Het blijft droog. We verwachten waterproblemen later dit jaar want de dam (de watervoorziening van het dorp) is officieel leeg.

In die week erna moet Dumisile voor de hoorzittingen weer naar Pretoria. Njabu komt weer bijspringen. Deze keer gaat het echter minder goed. Lisa zit duidelijk in een eenkennige fase en Njabu is een aantal weken niet meer hier geweest.
Als mama en papa uit beeld zijn en Lisa alleen maar Njabu ziet is het meteen brullen. Pas op het eind van de 2e dag wordt het iets beter. Maar dat is alweer de laatste dag... Mama moest werken en ook papa moest af en toe de deur uit. Julia van en naar school, boodschappen, rijles en rijexamen. Pieter heeft zijn rijbewijs EB gehaald!? Dat is nodig voor de Bushlapa Miskruier (google maar!) die we gaan kopen. Een soort off-road mini caravan/vouwwagen. Het rijbewijs zelf (aanvraag, rijbewijs zelf en lessen) heeft niet meer dan R700,- (nog geen 50 euro!) gekost. Kom daar nog maar eens om in NL!!

Lisa is blij als haar vertrouwde Dumisile weer terug is. Maar slechts voor een dagje; want nu gaan wij weer op pad. Op donderdag middag rijden we naar Johannesburg en vliegen naar NL. Een bliksembezoekje van een week. Theo en Nelly zijn 40 jaar getrouwd en dat verdient een feestje. Zaterdag schijnt er een zonnetje en is er een gezellig feest in de tuin (en in huis). Familie en vrienden worden getrakteerd op een walking dinner.
De rest van de week hebben we tussen de buien door leuke dingen gedaan. De week is omgevlogen. Spelen met ooms en tantes in Brakkefort, koffie drinken bij de Hema, boekjes lezen en kopen bij de Dekker. Op de fiets; met zijn drieën! Inkopen bij de Aldi en de Appie. Bezoekje aan Maasbracht met opa en oma Limburg en ome Gert. Julia eet voor het eerst asperges. Inge mag een avond bijkletsen met hartsvriendin Elske. Julia mag een boterham eten samen met Ragna. Tassen inpakken (goed vol met Hollandse lekkernijen) en dan weer terug naar Zuid-Afrika.
Wij vonden het fijn er bij te kunnen zijn. De opa’s en oma’s (en anderen) hebben zichtbaar genoten van hun kleinkinderen.

Bij terugkomst in Barberton is het Vaderdag. Dat vraagt om een lekker biertje en hapje bij Josephine’s.
Gedurende onze afwezigheid heeft onze klusjesman hard gewerkt. We hebben een carport laten bouwen, net voor onze garage. Zodat de auto’s ook droog en uit de zon kunnen staan zonder ze in de garage te moeten zetten. We zetten meteen een kleine watertank naast de nieuwe carport om zo ook aan de voorkant water te kunnen opvangen. Helaas net twee dagen na het kleine buitje! De aanblik van ons huis vanaf de straat is behoorlijk veranderd.

Lisa is uit haar ritme. Ze slaapt slecht en is een beetje ziek. Ook komen er weer tanden door. Het zijn de onderste voorste snijtanden. Ze lijkt er veel last van te hebben.
Lisa begint de wereld om haar heen te ontdekken. Zitten is nu echt geen probleem meer en ze komt steeds meer van haar plek, maar de verplaatsing is toch echt nog via het bumb shuffling of voorover buigen en dan anders gaan zitten. Het kruipen is heel dicht bij, maar ze lijkt het niet leuk te vinden of ze snapt het niet. Liever loopt ze een klein stukje (ca. 1 m aan 2 handen). Ze trekt zich op aan alles wat groot en stevig genoeg is om haar gewicht te dragen.
Julia begint op school met extra gymnastiek lessen – Monkeynastix geheten. Elke woensdag wordt er na de lunch lekker samen met een aparte groep leerlingen oefeningen gedaan. Goed voor haar coördinatie en hopelijk leert ze hier ook beter te luisteren en gehoorzamen, want dat is nog niet zo makkelijk.
Dan wordt ook Inge ziek. Het zat er al even aan te komen maar nu breekt het door. Inge blijft donderdag en vrijdag thuis en ligt veel in bed.

Dan is het alweer het laatste weekend van juni. Met traditiegetrouw het Barberton Open Paragliding championship. Een wereldberoemde wedstrijd onder de paragliders. Zes dagen lang kleurt de lucht boven ons huis elke middag van de vele gliders die een bepaald parcours en/of manoeuvres moeten uitvoeren. Ze starten schuins achter ons op de Lonely Tree Hill en landen een paar honderd schuinsvoor ons op de velden van de golfclub (net heuvel af van Townprison). In het weekend gaan we bij de golfclub kijken hoe ze landen.

Pieter heeft zijn eerste concert met de Laudate Singers. Het is een klein concert voor familie, vrienden en bekenden in Penryn College Chapel, net ten noorden van Nelspruit. We zingen een deel van ons repertoire (9 liederen). Wij zijn niet het enige koor, wij zijn zo gelukkig samen op te treden met TUKS Camerata, het studentenkoor van TUKS universiteit van Pretoria. Dat is een geweldig goed koor, ze hebben op het internationale korenfestival diverse prijzen gewonnen. Het is echt een voorrecht om naar hen te mogen luisteren en vooral om 1 lied samen met hen te mogen zingen (het slotlied – An Irish Blessing).

De laatste week van juni staat bij Inge op het werk in het teken van het afscheid van twee collega’s. Lauren en Guido zijn echter ook goede vrienden geworden.
Als laatste actie wordt de prem room voorzien van 150 sterren. Er zijn meerdere afscheidsfeestjes voor hen georganiseerd. Dinsdag is er een lunch voor al het ziekenhuis personeel. De doughnuts zijn gekleurd naar de Ierse vlag; hun volgende bestemming.
Het etentje met collega’s op donderdag is pas laat op de avond en slaan we over. In plaats daarvan trakteren wij zijn op woensdag op een laatste etentje bij Josephine’s.
Het is heerlijk zo lekker te kletsen en afscheid te nemen. We gaan ze missen.

Groetjes,
Pieter, Inge, Julia en Lisa

Voor de foto’s….. https://goo.gl/photos/QP3CLhKN9u3xctEL6

  • 06 Juli 2016 - 22:34

    Els Van Oudheusden:

    Hoi hoi,
    wat was het gezellig jullie weer even te zien en samen de 40 jarige trouwdag van nelly en Theo mee te mogen vieren!!!!
    Geloven je collega's je nu Inge dat wij in Nederland gewoon met zijn drietjes op de fiets rijden.......Je hebt ze toch wel een foto laten zien he!!!!
    Hier verder geen nieuws, gewoon lekker pas bij gepraat. Een goede nieuwe maand weer en we zijn benieuwd naar jullie camperervaringen!!!!
    lieve groetjes
    els

  • 06 Juli 2016 - 23:13

    Theo En Nelly:

    Hoi lieverds, ook wij kijken met veel plezier terug op ons feest en dat jullie er allemaal waren: het hele gezin compleet, wat een feest! Hier de laatste weken en dan is het vakantie en dan komen wij alweer naar Barberton. Ben benieuwd naar alle veranderingen, dikke knuffels van ons!

  • 11 Juli 2016 - 11:30

    Theo:

    Ik heb jullie verhaal ook gelezen en alle foto's bekeken. Weer genoten en allemaal nog bedankt voor de 'roos'. Hij staat nog steeds voor op de commode te pronken. Julia en Lisa doen het blijkbaar goed ook al is het winter. Wacht maar, wij komen eraan. Op de foto's lachen zij vaak. Hopelijk is Inge weer opgeknapt. Pieter alleen voor de klus?

    Groet, Theo.

  • 11 Juli 2016 - 15:41

    Sander & Vera:

    Lieve Inge en Pieter en natuurlijk jullie meiden,

    Fijn dat jullie weer goed zijn aangekomen na een goede week hier.
    Jullie huis heeft een mooie upgrade gekregen en dit zal inderdaad even wennen zijn zo'n eerste aanblik.
    Wanneer gaan jullie zelf onder zo'n paraglider hangen, volgend jaar?
    Vervelend van het ziek zijn aan jullie kant van de wereld, ik ben net weer een beetje aan de beterende hand.
    Tijd om rap op te knappen en richting Kroatië te gaan, met een tussenstop om Pien en Tobi op te zoeken.

    Veel liefs van hier,
    Sander en Vera



  • 26 Juli 2016 - 12:42

    Elske:

    Nog voor ik de rest heb doorgelezen: Bush Slapa Miskruier gegoogled!
    Wauw! Ik ben heel benieuwd naar jullie versie. Hoeveel ruimte die heeft om te slapen binnen en 'buiten'. Super stoer al die uitschuifbare snufjes.
    De Holtkamper van mijn ouders vroeger was al super stoer, maar dit is wel een paar tandjes vetter. Ga er van genieten!

  • 26 Juli 2016 - 12:51

    Elske:

    Daarna nog de rest gelezen en de foto's gekeken! Echt ontroerend mooi. Jullie leven, de meiden, de familie. Fijn om met de happy moments mee te mogen genieten. Dikke knuffel van mij

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Inge en Pieter

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 194
Totaal aantal bezoekers 73547

Voorgaande reizen:

01 Januari 2020 - 01 Januari 2050

zeebje in Cuijk

25 Augustus 2011 - 01 April 2014

wonen en werken in Hlabisa

27 December 2009 - 16 Januari 2010

kleurig India

11 November 2008 - 14 December 2008

afwisselend Suriname

23 Augustus 2007 - 08 Januari 2008

co-schap in Techiman

01 April 2014 - 30 November -0001

wonen en werken in Barberton

Landen bezocht: