Thuis in Hlabisa
Door: Inge
Blijf op de hoogte en volg Inge en Pieter
08 September 2011 | Zuid-Afrika, Richards Bay
Lieve allemaal,
Het is alweer of eigenlijk pas twee weken geleden dat wij vertrokken uit Nederland. Na een lange vlucht via Dubai, kwamen we aan in Durban. De eerste nacht heerlijk geslapen in een groot bed. We zijn het weekend doorgereden (met onze huurauto) naar Richards Bay. Daar hebben we een grote westerse Mall ontdekt.
Maandagochtend zijn we naar Hlabisa gereden. Aangekomen bij het ziekenhuis, op zoek naar iemand van het management. We kwamen uit bij de ‘doctor’s room’, zoals wij al een beetje hadden verwacht was onze komst onverwacht, maar men was wel blij ons te zien. Een nieuwe dokter konden ze wel gebruiken…. Er werd wat afgebeld en wij kregen een huis te zien. Er moest nog wel gepoetst worden en het veranderde nog een aantal keer, maar maandagmiddag hadden we een huis. We wonen op de zogeheten ‘doctor’s street’ op het ziekenhuisterrein. Het is een ‘twee onder een kap’, alleen begane vloer. We hebben een open leefgedeelte, met hal, keuken, woon- en eetkamer; een badkamer en twee slaapkamers. De keuken heeft een elektrisch fornuis, een oven en koelkast. In de kamer een ronde tafel met vier stoelen en een gigantisch bankstel (3+2+1). De slaapkamers hebben een ingebouwde kast en een klein tweepersoonsbed; 1.40m breed. We moeten dus wel erg veel van elkaar blijven houden de komende drie jaar! Of zoals wij al tegen elkaar zeiden: ons bankstel is groter dan ons bed. Onze badkamer behoeft nog wat aandacht, we hebben een bad en douchekop, er is een wc (met gebruiksaanwijzing) en wastafel, en er is ons een wasmachine beloofd. Het licht is inmiddels gemaakt, dus we kunnen nu heerlijk warm (!) douchen. We hopen ooit nog een achterdeursleutel te krijgen zodat we ook op onze veranda van 4m2 kunnen zitten. Niet alles kan in een keer goed zijn, vooralsnog voelt het wel al als thuis aan.
Pieter is de afgelopen dagen druk bezig geweest met het poetsen, naar Nederlandse maatstaven, van ons huis. Dat betekent dus alle kasten, vloeren, apparaten, het toilet en de wasbakken goed schrobben. Tijdens de vorige bewoning is er volgens mij niet veel meer gebeurt dan het moppen van de vloer. Vooral de keukenkasten inclusief de bovenkant van alle kasten en de oven waren erg vies.
Het verbaasd je dan soms hoe licht de houtkleur daadwerkelijk is. Daarnaast doet Pieter de boodschappen en zorgt hij dat ‘de dokter’ haar natje en droogje krijgt als ze weer thuis komt. Als de wasmachine er is krijgen de gordijnen ook nog een beurt.
Dinsdag ochtend heb ik me gelijk om 8.00 gemeld voor de overdracht. Dat was een chaotische vergadering, maar weinig overdracht. Niemand had daarna tijd, de Nederlandse co-assistenten die er net een week zijn hebben me een rondleiding gegeven door het ziekenhuis. Het is een redelijk groot ziekenhuis met 300 bedden, een mannen en vrouwen afdeling, beide onderverdeeld in interne geneeskunde en chirurgisch. Een verloskunde afdeling, kinderafdeling, operatiekamers, en een kleine High Care unit. Er is een laboratorium en rontgenafdeling. En natuurlijk de OPD (poli).
Woensdag zijn we naar Richards Bay gereden voor de boodschappen; in Hlabisa is een Spar met beperkt assortiment.
Donderdag was 1 september en ben ik officieel begonnen met werken. Vooralsnog werk ik op de poli, de eerste dagen meekijken maar inmiddels zelfstandig. Je krijgt er van alles te zien, oud en jong, man en vrouw, interne geneeskunde, botbreuken, psychiatrie…. Het is elke keer een verrassing. Ik begin langzaam mijn weg te vinden in alle formulieren en een beetje gevoel te krijgen voor welke medicijnen er hier zijn en gebruikt worden.
Afgelopen weekend zijn we er gelijk op uit gegaan. Eerst naar Mtubatuba om een bankrekening te openen, wat uiteraard een ochtend vullend programma was. Daarna door naar St Lucia, helaas was het regenachtig maar we hebben een leuke bar gevonden met uitzicht op hippo’s en watervogels. Zondag was het weer weer zonnig en warm; we zijn naar het Crocodile centre geweest. Uitleg over St Lucia park en omgeving en de krokodillen. Ze hebben er krokodillen in alle soorten en maten. Hoogtepunt was het voeren van de croc’s ; dan komen die luie beesten ineens in beweging.
Om vanuit Hlabisa ergens te komen, moet je elke keer door Hluhluwe national park rijden; althans door de ‘corridor’. Je mag niet stoppen, maar vanuit de auto zien we toch geregeld wild: op het lijstje staan na 2 weken: zebra’s, impala’s, gnoes, wrattenzwijnen, buffalo, olifanten, giraffe, neushoorn en zelfs leeuwen! We zijn in Afrika!
Liefs, Inge en Pieter
Het is alweer of eigenlijk pas twee weken geleden dat wij vertrokken uit Nederland. Na een lange vlucht via Dubai, kwamen we aan in Durban. De eerste nacht heerlijk geslapen in een groot bed. We zijn het weekend doorgereden (met onze huurauto) naar Richards Bay. Daar hebben we een grote westerse Mall ontdekt.
Maandagochtend zijn we naar Hlabisa gereden. Aangekomen bij het ziekenhuis, op zoek naar iemand van het management. We kwamen uit bij de ‘doctor’s room’, zoals wij al een beetje hadden verwacht was onze komst onverwacht, maar men was wel blij ons te zien. Een nieuwe dokter konden ze wel gebruiken…. Er werd wat afgebeld en wij kregen een huis te zien. Er moest nog wel gepoetst worden en het veranderde nog een aantal keer, maar maandagmiddag hadden we een huis. We wonen op de zogeheten ‘doctor’s street’ op het ziekenhuisterrein. Het is een ‘twee onder een kap’, alleen begane vloer. We hebben een open leefgedeelte, met hal, keuken, woon- en eetkamer; een badkamer en twee slaapkamers. De keuken heeft een elektrisch fornuis, een oven en koelkast. In de kamer een ronde tafel met vier stoelen en een gigantisch bankstel (3+2+1). De slaapkamers hebben een ingebouwde kast en een klein tweepersoonsbed; 1.40m breed. We moeten dus wel erg veel van elkaar blijven houden de komende drie jaar! Of zoals wij al tegen elkaar zeiden: ons bankstel is groter dan ons bed. Onze badkamer behoeft nog wat aandacht, we hebben een bad en douchekop, er is een wc (met gebruiksaanwijzing) en wastafel, en er is ons een wasmachine beloofd. Het licht is inmiddels gemaakt, dus we kunnen nu heerlijk warm (!) douchen. We hopen ooit nog een achterdeursleutel te krijgen zodat we ook op onze veranda van 4m2 kunnen zitten. Niet alles kan in een keer goed zijn, vooralsnog voelt het wel al als thuis aan.
Pieter is de afgelopen dagen druk bezig geweest met het poetsen, naar Nederlandse maatstaven, van ons huis. Dat betekent dus alle kasten, vloeren, apparaten, het toilet en de wasbakken goed schrobben. Tijdens de vorige bewoning is er volgens mij niet veel meer gebeurt dan het moppen van de vloer. Vooral de keukenkasten inclusief de bovenkant van alle kasten en de oven waren erg vies.
Het verbaasd je dan soms hoe licht de houtkleur daadwerkelijk is. Daarnaast doet Pieter de boodschappen en zorgt hij dat ‘de dokter’ haar natje en droogje krijgt als ze weer thuis komt. Als de wasmachine er is krijgen de gordijnen ook nog een beurt.
Dinsdag ochtend heb ik me gelijk om 8.00 gemeld voor de overdracht. Dat was een chaotische vergadering, maar weinig overdracht. Niemand had daarna tijd, de Nederlandse co-assistenten die er net een week zijn hebben me een rondleiding gegeven door het ziekenhuis. Het is een redelijk groot ziekenhuis met 300 bedden, een mannen en vrouwen afdeling, beide onderverdeeld in interne geneeskunde en chirurgisch. Een verloskunde afdeling, kinderafdeling, operatiekamers, en een kleine High Care unit. Er is een laboratorium en rontgenafdeling. En natuurlijk de OPD (poli).
Woensdag zijn we naar Richards Bay gereden voor de boodschappen; in Hlabisa is een Spar met beperkt assortiment.
Donderdag was 1 september en ben ik officieel begonnen met werken. Vooralsnog werk ik op de poli, de eerste dagen meekijken maar inmiddels zelfstandig. Je krijgt er van alles te zien, oud en jong, man en vrouw, interne geneeskunde, botbreuken, psychiatrie…. Het is elke keer een verrassing. Ik begin langzaam mijn weg te vinden in alle formulieren en een beetje gevoel te krijgen voor welke medicijnen er hier zijn en gebruikt worden.
Afgelopen weekend zijn we er gelijk op uit gegaan. Eerst naar Mtubatuba om een bankrekening te openen, wat uiteraard een ochtend vullend programma was. Daarna door naar St Lucia, helaas was het regenachtig maar we hebben een leuke bar gevonden met uitzicht op hippo’s en watervogels. Zondag was het weer weer zonnig en warm; we zijn naar het Crocodile centre geweest. Uitleg over St Lucia park en omgeving en de krokodillen. Ze hebben er krokodillen in alle soorten en maten. Hoogtepunt was het voeren van de croc’s ; dan komen die luie beesten ineens in beweging.
Om vanuit Hlabisa ergens te komen, moet je elke keer door Hluhluwe national park rijden; althans door de ‘corridor’. Je mag niet stoppen, maar vanuit de auto zien we toch geregeld wild: op het lijstje staan na 2 weken: zebra’s, impala’s, gnoes, wrattenzwijnen, buffalo, olifanten, giraffe, neushoorn en zelfs leeuwen! We zijn in Afrika!
Liefs, Inge en Pieter
-
08 September 2011 - 14:32
Lian:
Dank jullie voor een kijkje in jullie huis, leuk en ach een nachtje op de bank slapen wordt zo minder erg ; ) -
08 September 2011 - 14:37
Erik:
Leuk om te lezen (al die verschillen met hier) en bijzonder te horen hoe snel je alweer gewend bent. -
08 September 2011 - 18:15
Karien:
Lieve Inge en Pieter,
Ja, dat klinkt echt als Afrika, heerlijk joh! Ik ben wel heel benieuwd naar foto's... Maar nu vooral lekker genieten van thuis komen en werken. Wel heerlijk dat je meteen zo aan de slag kan :) hebben jullie al trouwens eigen internet of moet je daarvoor ook naar Richards Bay?
Ik heb mijn eerste week stage er op zitten. Erg leuk, maar ook erg vermoeiend en intensief, er zitten echt bijzondere, lastige gevallen op de scholen. Maar vanavond ga ik toch lekker stappen :)
Heel veel liefs,
xxx -
08 September 2011 - 19:30
Els Van Oudheusden:
Wat leuk om te lezen dat jullie je al thuis voelen en al zoveel gezien hebben in die korte tijd!Ben heel benieuwd naar verdere verhalen en vooral hoe je het ervaart om daar als arts te werken. Was vanmorgen op de koffie bij Nelly en kon meteen de nieuwe fiets van Theo bewonderen!!!!!
Alle goeds in jullie nieuwe huis. Laat je een keer jullie postadres weten want zoals je weet schrijf ik liever dan mailen,tja die oudjes ......groetjes els -
08 September 2011 - 20:52
Theo En Nelly:
Jullie zijn al lekker bezig, jij Inge in het ziekenhuis en Pieter als huisman!
Fijn dat jullie je al zo snel thuis beginnen te voelen! Theo sjeest rond op zijn supersonische fiets, echt cool!
We zijn stikjaloers op al die dieren die jullie al gezien hebben, echt Afrika! liefs uit koud en nat Nijmegen. -
09 September 2011 - 09:19
Anouk:
Dat klinkt allemaal erg goed, ondanks wat opstartproblemen. En die heb je overal, natuurlijk :-) Hier zijn het de bieb die wordt verbouwd, de collegekaart waar weken op gewacht moet worden, en de kamer waar je maar niet in kunt. Oh, en het jaar is nog niet begonnen, dus er zijn alleen toeristen.... Maar Schotland bevalt ook goed hoor! Binnenkort een langer verslag via de mail :-)
Het klinkt alsof jullie daar toch echt wel op je plek zitten, en ergens ook wel fijn dat je gelijk aan de slag kunt! En dat zonnetje dat waarbenjij.nu bij jullie locatie zet kan ook nooit verkeerd zijn!
Geniet ervan. -
09 September 2011 - 10:54
Vera En Sander:
Goed om van jullie te horen! Fijn dat alles zo langzamerhand een klein beetje op zijn pootjes beland en hopelijk kunnen je zo jullie draai vinden in het afrikaanse gebeuren. Hebben jullie de verscheepte spullen uit NL al binnen? Ik duik zometeen het weekend het klooster in, maar wrattezwijnen kijken klinkt ook erg aanlokkelijk... Groetjes, Veer en San
-
09 September 2011 - 11:03
Merel:
Fijn om te horen dat jullie je draai aan het vinden zijn! En uitbreiden die lijst met dieren! :) Veel plezier met alles opstarten en ik ben benieuwd naar fotootjes!!
liefs Merel -
09 September 2011 - 13:56
René En Francoise:
de positieve geluiden doen vermoeden dat jullie het inderdaad naar je zin hebben. dat jullie gevonden hebben wat jullie zochten. het is direct duidelijk dat Inge het al beter gevonden heeft dan pieter, maar dat was ingecalculeerd hebben we hier in de achtertuin al begrepen. we wensen Pieter dan ook maar iets meer goeds toe dan de vorige ker. Zet 'm op. -
09 September 2011 - 15:57
Ine:
we hebben al een reisgids gekocht! en als bioloog moet dat poetsen wel heel interessant zijn! liefs. -
11 September 2011 - 07:57
Elske:
Heerlijk om dit te lezen. Heel veel succes met verder installeren en wennen. Pap heeft al boekjes over zuid afrika gehaald. Ik ben in mijn hoofd nog wat meer bezig met verhuizen naar Dordt. Vandaag ga ik weer terug, morgen aan het werk in het ziekenhuis.
Tot schrijvens Elske -
19 September 2011 - 17:50
Audrey:
Wauw! Wat geweldig om te lezen.... ik krijg spontaan heimwee naar ZA!!
Geniet er van met volle teugen.
Veel groeten, Audrey
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
