feest en bezoek
Door: Inge en Pieter
Blijf op de hoogte en volg Inge en Pieter
26 September 2012 | Zuid-Afrika, Hlabisa
Lieve allemaal,
Vandaag is het 26 september, een speciale dag. Zowel Gup als ik zijn 29! Bijzonder toeval dat het zo samen valt… Precies 20 jaar geleden zette ik voor het eerst voet op de Afrikaanse bodem. Daarvoor had ik al aangegeven van Afrika te houden, de eerste keer dat mijn ouders mij voelde bewegen in de buik was tijdens hun vakantie in Marokko. Afrika zit in mijn bloed! En dat lijkt voor de volgende generatie niet anders te worden.
1 september was het jaarlijkse reed dance festival. Een groot feest zowel bij de Swazi's als bij de Zulu's. Traditie getrouw komen alle maagden uit het koninkrijk voor de koning paraderen met een meterslange rietstengel. De rietstengels worden verzameld voor onderhoud aan het paleis. Vroeger was het ook het moment waarop de koning een nieuwe vrouw uitzocht. Het is een festival van enkele dagen waarin de jonge vrouwen zich verzamelen, op zoek gaan naar de mooiste en grootste rietstengels, die presenteren aan de koning en van feest en toespraken. Het hoogtepunt is toch wel het brengen van de rietstengels naar de koning.
We weten dat de Zulu koning in de buurt van Nongoma (50 km van Hlabisa) woont, maar bij welke van zijn meerdere paleizen het festival gehouden werd, was nog een hele zoektocht. Toen we eenmaal de goede weg hadden gevonden was het ook gelijk duidelijk: duizenden meisjes en jonge vrouwen op de weg naar het paleis. Een prachtig gezicht. De jonge dames dragen alleen een rokje en kralenwerk. Het was echt een feestje er werd gezongen en wat gedanst. Dat laatste is nog niet zo makkelijk met een metershoge rietstengel in je hand! We zijn de rietstengels gevolgd de weg op, benieuwd waar iedereen nou heen ging. We kwamen uit bij de politiepost bij het paleis van de zulu koning Zwelithini. Of we een perskaart of uitnodiging hadden? Uhh, nee, we komen gewoon uit Hlabisa en wilden dit wel eens zien. Nou ok, jullie mogen wel doorlopen maar dan wel links aanhouden…
In groepen mochten de dames het terrein op en tegen de klok in om de boma heen. We konden ze daarna uitbundig zingend en dansend, maar zonder rietstengel weer terug zien komen. Voorzichtig zijn we steeds verder de kraal ingewandeld. Uiteindelijk stonden we zo ongeveer voor de koning, tussen alle pers! We konden zien hoe de rietstengels op een grote stapel werden gelegd en daarna werd er gezongen en gedanst, totdat de volgende groep er aan kwam. Een bijzondere ervaring.
Pieter heeft op 7 september zijn nieuwe visum opgehaald. Hij had een 'accompanying spouse' visum. Wat inhoudt dat hij met mij mee het land in mag, maar verder eigenlijk niets mag. Gezien zijn vrijwilligerswerk op school heeft hij een 'volunteer' visum aangevraagd en verrassend snel gekregen. Hij mag nu dus officieel vrijwilligerswerk op school doen. En dat werk breidt zich gestaag uit. Zijn partner-collega die ook Life Science geeft is met zwangerschapsverlof gegaan. Hij is nu nog de enige op school die Life Science geeft.
De school heeft een donatie gekregen van computers. Hij is gevraagd om deze te installeren en te helpen met computerlessen geven. Het beginniveau is heel laag: wat is een computer en hoe zet je hem aan?!
De afgelopen weken zijn er alweer examens. Lesgeven werd dus surveilleren. En er ligt een grote stapel na te kijken examens!
Pieter is ook gevraagd om het Africa Centre te helpen. Dat is het onderzoeksinstituut voor demografie en met name HIV-gerelateerde studies hier niet ver vandaan. De HIV medicatie wordt uitgereikt via onze ziekenhuisapotheek. Daarvoor is een elektronisch systeem ontwikkeld, wat ook voor studiedoeleinden wordt gebruikt. Helaas hapert het geregeld. Pieter probeert het aan de praat te krijgen en te houden.
Ter verbetering van de zorg op de couveuse afdeling, probeer ik het KINC programma te implementeren. Eigenlijk is dat de taak van de getrainde verpleegkundige van het ziekenhuis, maar sinds juni is er nog niets gebeurd. Ik heb het onderwijs nu op me genomen. Ik heb twee trainingen aan de dokters gegeven, en geef nu elke dinsdag een uur les aan de verpleeg- en verloskundigen.
Het weer is in september Nederlands herfstachtig geweest. En dat terwijl de lente hier is begonnen en iedereen zin heeft in zon en warmte. Het heeft vooral veel geregend, met flinke onweersbuien. Ironisch genoeg hadden we, ondanks alle regen buiten, binnen 5 dagen geen water.
We hebben deze maand weer bezoek gehad, van mijn school- en studievriendin Elske en haar vader Jan. Ook zij hadden geen geluk met het weer, we hebben de plannen een beetje moeten omgooien, maar evengoed een fantastische tijd samen gehad. Elske is een dagje meegelopen op de kinderafdeling in het ziekenhuis, een hele andere wereld dan haar dagelijks werk als specialist in opleiding bij de ouderengeneeskunde in Nederland. We zijn een dagje naar Richards Bay geweest. In Hluhluwe park hadden we het geluk veel rhino's te zien en twee leeuwen! Met een lekker zonnetje zijn ze op de hippo en croc tour geweest in St Lucia. Dinsdags hadden ze een relax dagje in Hlabisa geplant en werden wij verwend op een heerlijk driegangendiner van boskaboutersoep, zalm op een groentebedje en verse ananas! We hebben 's avonds de nodige discussies gevoerd, die er soms fel en pittig aan toe gingen. Het was voor ons heerlijk om weer eens in het Nederlands stoom af te blazen!
Met mij en Gup gaat alles goed. De kleine Gup groeit zichtbaar. Het is nu niet meer te ontkennen dat ik zwanger ben, de buik is zichtbaar en groeit! Op de laatste controle werd het al geschat op 1500 gram, groot voor deze tijd. Onwerkelijk voor mij, dat is evenveel als mijn patiëntjes op de couveuse afdeling, en het is toch echt niet de bedoeling dat Gup nu al komt! Gup wordt dus een echte Hollandse baby, al hoop ik stiekem dat de schatting wat te optimistisch was.
Ik werk nog gewoon in het ziekenhuis, alhoewel ik nu wel elke dag koffiepauze neem. Afgelopen week de laatste dienst gedaan en laten we zeggen dat het goed is dat het de laatste was.
Wij hebben besloten om voor de bevalling terug te komen naar Nederland. We hopen jullie dan weer te zien, maar het zal afhangen van het verloop van de zwangerschap en bevalling wanneer en hoeveel tijd we hiervoor hebben.
Het volgende bezoek is alweer in aantocht; vrijdag komt Pieter's broer Gert aan. De dagen en weken vliegen voorbij. Volgende keer weer meer verhalen….
Liefs, Inge, Pieter (en Gup)
Deze keer foto's en zelfs een filmpje op:
https://picasaweb.google.com/103320746814663000311/September2012?authuser=0&authkey=Gv1sRgCOG7yJWPqJfjxgE&feat=directlink
Vandaag is het 26 september, een speciale dag. Zowel Gup als ik zijn 29! Bijzonder toeval dat het zo samen valt… Precies 20 jaar geleden zette ik voor het eerst voet op de Afrikaanse bodem. Daarvoor had ik al aangegeven van Afrika te houden, de eerste keer dat mijn ouders mij voelde bewegen in de buik was tijdens hun vakantie in Marokko. Afrika zit in mijn bloed! En dat lijkt voor de volgende generatie niet anders te worden.
1 september was het jaarlijkse reed dance festival. Een groot feest zowel bij de Swazi's als bij de Zulu's. Traditie getrouw komen alle maagden uit het koninkrijk voor de koning paraderen met een meterslange rietstengel. De rietstengels worden verzameld voor onderhoud aan het paleis. Vroeger was het ook het moment waarop de koning een nieuwe vrouw uitzocht. Het is een festival van enkele dagen waarin de jonge vrouwen zich verzamelen, op zoek gaan naar de mooiste en grootste rietstengels, die presenteren aan de koning en van feest en toespraken. Het hoogtepunt is toch wel het brengen van de rietstengels naar de koning.
We weten dat de Zulu koning in de buurt van Nongoma (50 km van Hlabisa) woont, maar bij welke van zijn meerdere paleizen het festival gehouden werd, was nog een hele zoektocht. Toen we eenmaal de goede weg hadden gevonden was het ook gelijk duidelijk: duizenden meisjes en jonge vrouwen op de weg naar het paleis. Een prachtig gezicht. De jonge dames dragen alleen een rokje en kralenwerk. Het was echt een feestje er werd gezongen en wat gedanst. Dat laatste is nog niet zo makkelijk met een metershoge rietstengel in je hand! We zijn de rietstengels gevolgd de weg op, benieuwd waar iedereen nou heen ging. We kwamen uit bij de politiepost bij het paleis van de zulu koning Zwelithini. Of we een perskaart of uitnodiging hadden? Uhh, nee, we komen gewoon uit Hlabisa en wilden dit wel eens zien. Nou ok, jullie mogen wel doorlopen maar dan wel links aanhouden…
In groepen mochten de dames het terrein op en tegen de klok in om de boma heen. We konden ze daarna uitbundig zingend en dansend, maar zonder rietstengel weer terug zien komen. Voorzichtig zijn we steeds verder de kraal ingewandeld. Uiteindelijk stonden we zo ongeveer voor de koning, tussen alle pers! We konden zien hoe de rietstengels op een grote stapel werden gelegd en daarna werd er gezongen en gedanst, totdat de volgende groep er aan kwam. Een bijzondere ervaring.
Pieter heeft op 7 september zijn nieuwe visum opgehaald. Hij had een 'accompanying spouse' visum. Wat inhoudt dat hij met mij mee het land in mag, maar verder eigenlijk niets mag. Gezien zijn vrijwilligerswerk op school heeft hij een 'volunteer' visum aangevraagd en verrassend snel gekregen. Hij mag nu dus officieel vrijwilligerswerk op school doen. En dat werk breidt zich gestaag uit. Zijn partner-collega die ook Life Science geeft is met zwangerschapsverlof gegaan. Hij is nu nog de enige op school die Life Science geeft.
De school heeft een donatie gekregen van computers. Hij is gevraagd om deze te installeren en te helpen met computerlessen geven. Het beginniveau is heel laag: wat is een computer en hoe zet je hem aan?!
De afgelopen weken zijn er alweer examens. Lesgeven werd dus surveilleren. En er ligt een grote stapel na te kijken examens!
Pieter is ook gevraagd om het Africa Centre te helpen. Dat is het onderzoeksinstituut voor demografie en met name HIV-gerelateerde studies hier niet ver vandaan. De HIV medicatie wordt uitgereikt via onze ziekenhuisapotheek. Daarvoor is een elektronisch systeem ontwikkeld, wat ook voor studiedoeleinden wordt gebruikt. Helaas hapert het geregeld. Pieter probeert het aan de praat te krijgen en te houden.
Ter verbetering van de zorg op de couveuse afdeling, probeer ik het KINC programma te implementeren. Eigenlijk is dat de taak van de getrainde verpleegkundige van het ziekenhuis, maar sinds juni is er nog niets gebeurd. Ik heb het onderwijs nu op me genomen. Ik heb twee trainingen aan de dokters gegeven, en geef nu elke dinsdag een uur les aan de verpleeg- en verloskundigen.
Het weer is in september Nederlands herfstachtig geweest. En dat terwijl de lente hier is begonnen en iedereen zin heeft in zon en warmte. Het heeft vooral veel geregend, met flinke onweersbuien. Ironisch genoeg hadden we, ondanks alle regen buiten, binnen 5 dagen geen water.
We hebben deze maand weer bezoek gehad, van mijn school- en studievriendin Elske en haar vader Jan. Ook zij hadden geen geluk met het weer, we hebben de plannen een beetje moeten omgooien, maar evengoed een fantastische tijd samen gehad. Elske is een dagje meegelopen op de kinderafdeling in het ziekenhuis, een hele andere wereld dan haar dagelijks werk als specialist in opleiding bij de ouderengeneeskunde in Nederland. We zijn een dagje naar Richards Bay geweest. In Hluhluwe park hadden we het geluk veel rhino's te zien en twee leeuwen! Met een lekker zonnetje zijn ze op de hippo en croc tour geweest in St Lucia. Dinsdags hadden ze een relax dagje in Hlabisa geplant en werden wij verwend op een heerlijk driegangendiner van boskaboutersoep, zalm op een groentebedje en verse ananas! We hebben 's avonds de nodige discussies gevoerd, die er soms fel en pittig aan toe gingen. Het was voor ons heerlijk om weer eens in het Nederlands stoom af te blazen!
Met mij en Gup gaat alles goed. De kleine Gup groeit zichtbaar. Het is nu niet meer te ontkennen dat ik zwanger ben, de buik is zichtbaar en groeit! Op de laatste controle werd het al geschat op 1500 gram, groot voor deze tijd. Onwerkelijk voor mij, dat is evenveel als mijn patiëntjes op de couveuse afdeling, en het is toch echt niet de bedoeling dat Gup nu al komt! Gup wordt dus een echte Hollandse baby, al hoop ik stiekem dat de schatting wat te optimistisch was.
Ik werk nog gewoon in het ziekenhuis, alhoewel ik nu wel elke dag koffiepauze neem. Afgelopen week de laatste dienst gedaan en laten we zeggen dat het goed is dat het de laatste was.
Wij hebben besloten om voor de bevalling terug te komen naar Nederland. We hopen jullie dan weer te zien, maar het zal afhangen van het verloop van de zwangerschap en bevalling wanneer en hoeveel tijd we hiervoor hebben.
Het volgende bezoek is alweer in aantocht; vrijdag komt Pieter's broer Gert aan. De dagen en weken vliegen voorbij. Volgende keer weer meer verhalen….
Liefs, Inge, Pieter (en Gup)
Deze keer foto's en zelfs een filmpje op:
https://picasaweb.google.com/103320746814663000311/September2012?authuser=0&authkey=Gv1sRgCOG7yJWPqJfjxgE&feat=directlink
-
26 September 2012 - 18:22
Nel Heijnen:
Lieve Inge/Gup en Pieter
Nogmaals proficiat en wat een geweldig verslag met foto's. Jullie maken wat mee.
Hopelijk neemt Gert goed weer mee. Een fijne tijd samen.
Liefs mam. -
26 September 2012 - 21:16
Karien:
Lieve Inge, Pieter en grote Gup,
Gelukkig heb ik je buikje ook al 'live' gezien, maar foto's blijven leuk! en de andere verhalen ook :) Laat Pieter maar een lekker wijntje drinken op jouw 29ste verjaardag! En zelf mag je volgend jaar weer ;) Zorg goed voor elkaar en veel plezier met jullie laatste bezoek voordat jullie zelf bezoek zijn in Nederland.
Dikke knuf en kus,
Karien -
26 September 2012 - 21:19
Karien:
Trouwens, super tof om dat reed festival mee te maken! Heb t toen wel foto's in het museum van Swaziland gezien, maar jullie hebben het gewoon echt gezien! -
26 September 2012 - 22:25
Els:
Hoi jarige inge,gup en pieter. Gefeliciteerd jullie alle drie!!!!Echt bijzonder deze samenloop.
Wauw wat ben je mooi zwanger Inge!!!!Je hebt wel een dikker buikje maar een smaller gezichtje gekregen als ik goed kijk.
En wat leuk dat filmpje over het reed festival en jullie uitleg(voor mij als leek maar wel geinteresseerde dansjuf)erbij!!!!!
Zo te lezen krijgt Pieter ook steeds meer werkzaamheden daar,leuk hoor. Voor jullie weer een hele gezellige tijd met de broer van Pieter en dan schiet het al op voordat jullie weer naar Nederland komen. Heel veel groeten en lekker genieten van je mooie buikje!liefs els van oudheusden -
27 September 2012 - 09:18
Richard Gelders:
Hallo Inge en Pieter,
Leuk verhalen. Jullie genieten van het leven in Zuid-Afrika. Mooi. Ik had al enkele verhalen gelezen over de Zulu koning.
Inge, gefeliciteerd met de verjaardag. Ik neem aan dat Pieter goed voor jou gezorgd heeft.
Geniet van de komende tijd, snel zal er een persoontje bij zijn...
Kendric is morgen (28 sep) jarig, hij wordt 4, de tijd gaat snel.
Groetjes uit Shanghai/China,
Maggie, Kendric, Richard -
27 September 2012 - 09:57
Alex & Feija:
Hallo Inge en Pieter,
Goed om te lezen dat alles bij jullie zo goed gaat; met Inge's zwangerschap, Pieter zijn activiteiten en natuurlijk met Gup.
Jammer dat onze beide trips terug naar Nederland niet gelijk vallen (wij gaan pas in augustus).
Geniet van alles de komende tijd. De tijd vliegt voorbij!
groetjes uit een (eindelijk) droog en warm Nieuw Zeeland,
Alex & Feija -
28 September 2012 - 17:37
Ine:
proficiat, waarschijnlijk ben ik de laatste die jullie feliciteer (beter laat dan nooit) -
02 Oktober 2012 - 15:12
Vera:
Lieve Inge & Pieter,
Wow, dat reed festival filmpje is echt impressive! Waren er veel 'toeristen' of was het echt een local gebeuren waar jullie bij mochten zijn?
Je buik, Inge, is ook impressive :) Dat het maar lekker mag doorgroeien en lekker gezond blijven natuurlijk.
Geniet van het bezoek van Gert!
Groetjes, Vera.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
