B’s: Bruiloft, ballet, kleine baby’s en een bas

November begint anders dan anders. Inge heeft haar tassen ingepakt en gaat alleen naar Nederland voor de bruiloft van haar beste vriendin Elske. Op vrijdag brengen PJL haar weg naar Citybug in Nelspruit. Deze busdienst zal haar op OR Tambo afzetten, met een tussenstop in Cairo vliegt ze naar Amsterdam. Voor Inge gaat het zo goed, maar zo gauw PJL wegrijden barsten de meisjes achterin de auto in tranen uit. Pas later onderweg naar huis wordt het rustig en vallen ze in slaap.
Het is de eerste zaterdag van de maand en dus is er een markt bij Greenstone Market. Daar gaan PJL na het ontbijt heen. Wel apart hoor, P alleen op stap met de kleine meiden. Alles gaat goed. Ondertussen komt Inge aan op Schiphol en reist met de trein door naar Nijmegen. En daar staan Elske en Ronald haar op te wachten. Nelly zorgt voor een heerlijke maaltijd en dan moe naar bed op de bekende zolderkamer.
Op zondag doen PJL het rustig aan. Pieter had eigenlijk moeten zingen maar dat zou een volle dag zijn en om 6uur ’s-ochtends vertrekken. Het is voor Lisa nog steeds wennen dat mama er niet is als ze wakker wordt. Een goed moment om, na ruim 2 jaar, te stoppen met de borstvoeding. Inge gaat naar het vrijgezellenfeest van Elske. Team Bride verrast de aanstaande bruid en de dames genieten van een lunch. Daarna doen we een workshop taartdecoratie. Als afsluiting gaan ze uiteten bij De Ontmoeting. Het is wennen aan de Hollandse kou. De handschoenen zijn ’s avonds hard nodig.
In Barberton probeert Pieter alles gewoon te laten verlopen. De kinderen gaan naar school en Pieter gaat dinsdags naar de koorrepetitie, met kinderen. De kinderen zijn onder de indruk en rustig, het helpt dat Julia bij tannie Tina (waarmee we ook wel eens gaan kamperen) gaat zitten en Lisa bij mij blijft.
Inge heeft ondertussen een drukke week. Op maandag komt de visagiste voor Elske en daar mag ze bij zijn, daarna een gezellige lunch met Elske, Jan en Mieke. Dan alleen de stad in om te struinen en in te slaan. ’s Avonds eten met haar ouders bij Blixem. Op dinsdag worden er boodschappen (december is in aantocht!) gedaan bij Kruidvat en Aldi. Een bezoek aan de kapper en met Elske naar het Sanadome voor een voetverzorgingsbehandeling. Samen bijkletsen, thee drinken bij Puux en een hapje eten. Heel fijn en bijzonder dat de twee dames zoveel tijd samen kunnen doorbrengen in deze week. Woensdag gaan moeder en dochter winkelen in de Hezelstraat, met een bezoekje aan meneer de Wit (Julia heeft om gele en witte kaas gevraagd). Na een kopje koffie bij de Hema gaan we naar museum het Valkhof, waar Vera op ons staat te wachten. We bezoeken de speciale voorstelling over St Nicolaas, heel leuk gedaan. Daarna door naar Lux voor de film van Dikkertje Dap. Donderdag gaat Inge met Theo en Nelly naar Duitsland; een laat ontbijtje bij bakker Derks en boodschappen bij de Aldi in Kranenburg. Op de terugweg stoppen we in Mook bij Els en worden ze getrakteerd op een heerlijke kop winterse soep. ’s Avonds uiteten met de familie, incl. Vera en Sander bij Eten & Drinken.
Op vrijdag, 10 november, is de bruiloft van Elske en Ronald. Inge gaat ’s ochtends al naar het ouderlijk huis van de bruid. De visagiste is er net, daarna helpen de twee getuigen, Inge en Rianne, de bruid met aankleden. Vanaf de zolder zien we de bruidegom. Wat een prachtig bruidspaar. Terwijl het bruidspaar met de fotograaf op pad gaat, kan Inge zich omkleden. De ceremonie in het stadhuis wordt via een beveiligde webcam verbinding uitgezonden, en zo kunnen PJL meekijken in Barberton. Inge is getuige en mag een speech houden en een bijpassend Afrikaans cadeau overhandigen. In het parochiehuis van de Antonius is het diner en daarna een ceremonie met een groter gezelschap. De schoonzussen hebben een prachtige taart gemaakt en Elske en Ronald stelen de show met hun openingsdans. Wat een prachtige dag.
Op zaterdag gaan PJL op weg naar Gauteng. Eerst een weekendje Gauteng en dan op maandagochtend Inge ophalen van OR Tambo. Het is een goede rit met de kids op de achterbank. We zijn redelijk op tijd in Benoni en kunnen nog even zwemmen in de pool van Walt’s. Daarna eten bij een Portugees restaurant met kinderspeelplek. Dat is belangrijker dan hun eten, er wordt amper van gegeten. Karien is vanuit Duitsland naar Nijmegen gereisd. Alle dames ‘vanJ’ gaan op zaterdag naar een bruidswinkel, Karien heeft de eerste pas-sessie voor haar bruiloft volgend jaar. ’s Avonds eten we allemaal, TN, VS, KT&I Chinees en daarna een wijntje. De tassen zijn ingepakt en bomvol. Morgen begint de reis terug naar huis.
Op zondag gaan PJL naar de Jo’burg Zoo. De afgelopen keren/jaren dat we hier waren, moesten we aan de achterkant parkeren omdat de ingang verbouwd werd. Nu was de nieuwe ingang, inclusief nieuwe parkeergarage klaar. Wat een gemak, alleen staan niet overal bordjes welke kant je op moet lopen. Bij de ingang moeten we door een voetenbadje, er is vogelgriep uitgebroken in RSA, en zo probeert men besmetting/overdracht te voorkomen. Meteen daarna worden we opgewacht door een fotograaf. Of we even willen poseren – ja hoor. Dan op pad. We gaan rechtsom via de uilen richting de beren etc. We zien Wilde honden, dieren uit het Amazone gebied, tijgers, leeuwen, neushoorns, de meeste andere safaridieren en zo nog van alles. We eten een ijsje onderweg. Lisa zit een paar keer bij papa op de rug in de draagzak, af en toe loopt ze mee. Dan is het tijd voor lunch, laat daar in de buurt nu net het kinderpretpark zijn. Dus na een hapje en een drankje gaan de kinderen in een treintje en een draaimolen. Bij de uitgang gaan we nog even kijken bij de foto’s en eigenlijk is het wel een leuke foto geworden. En omdat papa zijn handen vol had, zijn er geen andere foto’s van het drietal in de dierentuin, dus er wordt gezwicht voor de prijs. Eigenlijk willen we nog zwemmen bij Walts maar tegen de tijd dat we op de kamer zijn slaapt Lisa en na Lisa’s slaapje is het weer omgeslagen. Het regent en onweert. We spelen wat in de kamer en op de veranda. Dan is het alweer snel etenstijd.
Op maandagochtend staan PJL op tijd op en gaan voor het ontbijt naar het vliegveld. Eindelijk naar mama toe!! De meiden zijn heel blij om mama weer te zien. Een ontbijt bij Walt’s en dan, op naar huis. We rijden vlot door, we zijn op tijd in Barberton - Julia kan zelfs nog naar haar balletles!

De paarse jacaranda’s zijn uitgebloeid. Paars heeft plaats gemaakt voor rood - de flame trees staan prachtig te bloeien. De avondluchten zijn spectaculair - van goudgeel tot inktzwarte onweerswolken.
Op dinsdag begint het gewone ritme weer. JL naar school met zwemles voor Julia. Voor Inge betekent het werk en (deze keer het bijwonen) van een perinatal vergadering. Pieter gaat ’s-avonds gewoon weer naar het koor.
Woensdag komt de Kerstman op school. Julia heeft na school een fotoshoot met haar balletgroep in Nelspruit. Pieter helpt Julia met omkleden en Inge doet de make-up. Een andere moeder rijdt. Pieter kookt en let op Julia, en Inge….. moet weer aan het werk! Per november is Inge weer begonnen met diensten. Ze heeft afgesproken dat ze 3 woensdagen doet in de maand. De eerste keer is het goed raak en moet ze een paar keer naar het ziekenhuis en ook voor langere tijd. De kinderen vinden het maar niks. Julia eet een klein hapje als ze weer thuis is en gaat dan doodmoe naar bed. Lisa heeft door dat mama weg gaat en wil ook al niet slapen.

November is een drukke maand in het ziekenhuis. Inge heeft al maanden een moeder met een drieling zwangerschap onder controle. De dag voor haar vertrek naar Nederland krijgt de moeder weeën bij bijna 31 weken. Inge is blij dat ze er nog is en de spoedsectio kan doen. De drieling, een meisje en twee jongens, doen het aanvankelijk goed. Helaas wordt na twee weken een jongetje ernstig ziek (sepsis) en overlijdt na overplaatsing naar een regionaal centrum. Nog twee weken later krijgt het andere jongetje een meningitis… maar gelukkig weten we hem beter te maken. Moeder is inmiddels ontslagen.
In november is er niet alleen een drieling, we hebben ook nog vijf tweelingen! En gedurende de maand vijf hele kleine prematuren van minder dan een kilo. Daar is de prognose zeer slecht en de meeste overlijden. Een maand van ups-and-downs. Wel toepasselijk dat op 17 november ‘Internationale prematuren dag’ wordt gevierd. We houden een kleine herdenking/viering en alle moeders krijgen een cadeautje. Onze ‘prem’ afdeling heeft nog nooit zo vol gelegen - 11 prematuren.

Julia is deze maand druk met tellen en ook met rekenen. Julia zegt dan plus 1 plus 4 is 1, 2, 3, 4, 5. En Lisa die leert zo ook tellen want regelmatig praat ze Julia na en kan daardoor bijna goed tot 10 tellen in het Engels.
Aan het eind van de maand krijgen allebei de meiden een prachtig rapport mee naar huis.

In het weekend gaan we op zaterdag naar Nelspruit om inkopen te doen. ’s-Zondags is Pieter al vroeg van huis omdat er gezongen moet worden. Ik heb 2 zondagen met optredens gemist omdat Inge er niet was, nu kan ik er weer bij zijn. De 19e zingen we bij de Hervormde Kerk in Nelspruit. Rond 8 uur vertrek en dan tegen 12u weer thuis. De optredens vanaf begin november zijn in het teken van kerstzangdiensten. Misschien vinden jullie het vreemd dat we begin november al Kerstliederen zingen, maar vergeet niet dat Kerst hier in de lange zomervakantie valt. Dat betekent dat de meeste openbare gezamenlijke activiteiten begin december eindigen. Dus als je nog iets samen wilt doen moet dat voor die tijd. November is dus altijd heel druk met eindejaarfuncties en kerstzangdiensten. Vanaf 10 december is bijna alles dicht en gaat iedereen op zomervakantie. Kerst wordt vaak met familie op het vakantieadres gevierd, vaak aan de oostkust zodat je ervoor en erna nog lekker kunt zwemmen in de zee.
Dan komt weer een week van school en werk. Maar niet alles is normaal. De repetities van het koor worden omgezet in ‘openbare probeer uitvoeringen’ of ‘informele optredens’ bij vnl. instellingen voor ouderen. Deze week zingen we bij het Mpumalanga centre for the elderly.

Vrijdagavond is Julia’s balletconcert. Op tijd er heen voor de laatste doorloop, natuurlijk in haar speciale jurk en met make-up. Julia’s goepje danst als ‘banana’s in pyjama’s’. Julia hoort bij de jongste groep en daarmee een van de 1e optredens van een lange serie die bijna 2 uur duurt. De dansen zijn zeer afwisselend, modern en klassiek, groepen en solo’s. Overwegend op moderne muziek. Het is leuk en afwisselend, met een paar echte talenten. Aan het eind mag iedereen nog een keer op het podium komen en krijgen ze een medaille. Al die tijd hebben dus ook de kleintjes achter de coulissen moeten wachten en wat blijkt: Julia heeft ons niet zien zitten in de zaal en denkt dat we er niet meer zijn en komt huilend het podium op. Hartverscheurend. Na de ceremonie gaan we snel naar haar toe om haar te troosten.
Op zaterdag een dagje thuis. Spullen uitpakken (en deels verstoppen) die Inge meegenomen heeft uit NL. Op zondag is Pieter weer druk met zingen. Deze keer 2 optredens, eerst vroeg in de Baptistenkerk in Barberton, waar Inge samen met JL komen luisteren en dan aan het eind van de middag in de Westergloed kerk in Nelspruit. Weer kerstliederen, onze belangrijkste liederen zijn de bewerkingen van Silent Night en O Jesus, so sweet van Carl Jenkins, en de originele Stille Nacht van Franz Gruber met de melodie voor de tenoren in de 2e vers. Ook komt vaak “Joy to the world” terug van Handel. Afhankelijk van de opkomst van de tenoren zingt Pieter de tenorpartij (bij weinig) of de bas/bariton partij (bij genoeg tenoren). Dat is best een uitdaging, zeker als je uit je hoofd wil zingen.

Terwijl wij zaten te kijken naar het ballet was in Barberton de ‘eindejaarsfunctie’ van het ziekenhuis. Gedurende de avond werden verschillende mensen gewaardeerd voor hun inzet. Inge kreeg een award voor ‘best achievement in clinical care’. Op maandag werd ik daar bij de overdracht mee verrast.

Ondertussen is Sinterklaas in Nederland- en Barberton- aangekomen. We volgen met een paar dagen vertraging het sinterklaasjournaal. De meiden vinden het prachtig. En uiteraard mogen we onze schoen zetten. Geheel conform de verhaallijn, krijgen ze schoencadeautjes verpakt in hun eigen tekeningen. We hebben dit jaar veel geluk met echte Hollandse sinterklaaslekkernijen in onze schoen: pepernoten, marsepein, kikkers. (handig zo’n SinterInge die net in Nederland is geweest!)
Pakjesavond zal ook een paar dagen later zijn. December zal een drukke maand worden, te beginnen met Julia’s verjaardag. Ze maakt zelf de uitnodigingen voor haar feestje.

Dan Zimbabwe, jullie hebben er in NL vast ook genoeg over gehoord. Mugabe was vanaf 9 november bijna dagelijks in het nieuws hier. Op 9 november werd zijn oude kameraad en ‘rechterhand’ Mnangagwa ontslagen, op voorspraak van / door zijn vrouw Grace. Dan blijft het bijna een week stil, maar op de 15e gebeurt er van alles in Zimbabwe. Overal militairen en rondom regeringsgebouw, het TV kantoor en huis van Mugabe tanks en pantserwagens. Het nieuws in RSA zegt ‘ter bescherming van de president’. Tegen wie wordt er niet bij verteld. Dan is er bijna elk uur wel een bericht of update uit Zim. Uiteindelijk blijkt het wel de bedoeling dat Mugabe en zijn vrouw de macht overdragen aan de aan-de-kant-gezette Mnangagwa, die de steun van het leger en veel anderen heeft. Behalve dat er druk in de media over gepraat wordt – en misschien ook wel binnen de regering, blijft het in Zuid-Afrika rustig. Zolang er geen geweld gebruikt wordt, is er niets bijzonders aan de hand, toch? Dan weer een week later op de 21 komt de officiële verklaring dat Mugabe aftreedt. Met een gouden handdruk en de belofte van juridische onschendbaarheid voor hem en zijn vrouw. Zimbabwe heeft een nieuwe leider, na 37 jaar. Maar wel iemand die al 40 jaar samen met Mugabe gewerkt heeft en veel van zijn vuile klusjes heeft opgeknapt. Het zal er misschien niet slechter van worden, maar of het er beter wordt?

Op naar december en de zomervakantie!!
Inmiddels zijn we al over de helft van december en daarom willen we iedereen alvast fijne kerstdagen toe wensen en een avontuurlijk 2018!

Pieter, Inge, Julia en Lisa

Fotolink: https://photos.app.goo.gl/cPaPlK0Cw2XwVQ6s2