familiebezoek 1

Tien stempels in ons paspoort, 32 dagen, 8121 kilometer en meer dan 7500 foto’s en toen waren we terug in Barberton. Zaterdagavond, het begint al donker te worden als we de oprit op rijden. Moe maar wat een belevenis!
Zondag eerst uitslapen- voorzover de kinderen dat toelaten – en dan uitpakken, matrassen luchten, schoonmaken en wassen. Gelukkig is het zonnig en kunnen we meerdere wassen doen. De kinderen spelen lekker in de tuin en wij ruimen op en poetsen. ’s Middags alle foto’s downloaden op de computer en Pieter begint met de eerste verhalen voor zeebje. Jullie houden beide nog even tegoed.

Maandag, weer naar school en werk. Iedereen is blij ons weer te zien en wil graag weten hoe we het gehad hebben. Dat geeft je wel een fijn gevoel. Pieter gaat thuis verder met wassen draaien, auto en Bushlapa verder uitladen en boodschappen doen. Onze ammo-boxen waren dan wel niet leeg geraakt tijdens de vakantie, de verse goederen zijn natuurlijk wel op.
Dinsdag gaat de Fortuner voor een beurt, dat was na zo’n lange reis wel nodig. Pieter gaat verder met de Bushlapa poetsen- die heeft wat vervelende teervlekken opgelopen en de nodige schade van alle wegen. Uitruimen en weer inruimen, want de volgende trip komt er alweer aan! ’s Avonds gaat Pieter weer zingen bij Laudate, het is goed weer bij het koor te zijn en weer samen te kunnen zingen.
Inge heeft maandag dienst gehad en is woensdag ook weer aan de beurt, dat is vrij pittig.
Pieter gaat woensdag verder met auto en Bushlapa; hij spuit de onderkanten schoon. Daar komt nog een vieze drek van zand/klei/gravel/zout en teer vanaf.
Donderdag worden de boodschappen gedaan voor het aanstaande lange weekend. William komt de tuin weer netjes maken.

Op vrijdag gaan we weer op pad – deze keer naar Bela Bela (Warmbad) in Limpopo (ten noorden van Pretoria vlakbij de N1). Warmbaths is net als Badplaas een Forever Resort met huisjes, camping en zwembaden. Daar zullen we Theo en Nelly treffen, die woensdagavond zijn aangekomen in Zuid-Afrika.
Vrijdag is het Koningsdag in NL en Freedom Day in ZA, maandag 1 mei is worker’s day - ook een vrije dag. Heel veel mensen gaan er op uit voor het lange weekend; als wij bij Machadodorp de N4 op draaien komt er enorm veel verkeer ons tegemoet. Veel naar het Kruger en deels ook mensen die naar Mozambique gaan. Bij Alzu komen we ook in de drukte terecht; er is weinig parkeerplek, zeker voor auto met aanhanger. De rij voor de take-away koffie kost ons nog 20 minuten! Het wordt drukker op de weg tussen Witbank en Pretoria, vanaf Pretoria naar het noorden zitten wij ook midden in de drukte. Er zijn om de haverklap files van langzaam rijdend verkeer, waarom? Soms een op- en af- rit, soms auto’s aan de kant van de weg, soms politie naast de weg, 2 keer vanwege een tolpoort, maar vaak ook vanwege niets (zichtbaars). Wel veel auto’s die over de vluchtstrook inhalen en later weer invoegen – dat lijdt ook tot opstoppingen.
In de buurt van Bela-bela nemen we contact op met Nelly, zij zitten aan de koffie bij een Mall. We rijden er langs en Inge kan ze alvast verrassen met een dikke knuffel. We rijden door naar het resort, de camping is al redelijk vol. We vinden een plekje in de zon, dichtbij de badkamers. Theo en Nelly hebben een huisje aan een watertje. Als wij zijn opgezet en TN zijn uitgepakt doen we een gezamenlijk drankje op de camping. Op naar het zwembad, het binnenbad blijkt tussen 4 en 5 gesloten; dan maar naar het verwarmde buitenbad. Theo kan met een leen-rolstoel tot bij de trap, we genieten van het middagzonnetje en warme water. ’s Avonds eten we op de camping.
Zaterdag beginnen we met koffie bij het huisje van TN. De dames lopen een rondje om het dammetje, verkennen het resort en de speeltuin. We gaan zwemmen in the Hydro, het warme binnenzwembad. Na een ijsje steekt Pieter de braai aan.
Zondag blijft Theo achter met een boekje terwijl de rest van de familie op de waterfiets gaat. Inge en Pieter fietsen, Nelly, Julia en Lisa achterop. Het werd een heel avontuur; in een bochtje om een eilandje varen we op een rots - Pieter moet het water in om ons weer vlot te duwen. Naderhand gaan de meiden stenen beschilderen met oma. Na de lunch gaan we met zijn allen naar de midgetgolfbaan. Het is erg leuk om te zien hoe Julia, maar ook vooral Lisa omgaan met zo’n onhandige stok en zo’n klein balletje. Pieter en Nelly zijn fanatiek; de winnaar mag trakteren op ijs!
Maandag gaan we naar de koffie naar de markt met handwerk. We kopen allemaal wat want er zitten leuke, aparte en goed gemaakte dingen tussen. Vooral draad en kraalwerk is in trek. P&I gaan uit hun dak door behalve een Boabab ook een fiets te kopen. Na een kleine lunch met mangosap gaan T&N uitchecken, ze slapen de laatste avond in een andere B&B. Als de sleutel ingeleverd is komen ze ook nog even zwemmen. Vandaag ook spelen met water, de waterglijbaan en het koude golfbad. We sluiten de dag af met een maaltijd bij Dros, ‘zo lekker as ma se kos’.

Dinsdagochtend is het ook voor ons tijd om in te pakken. Na een vlug ontbijt doen we allemaal ons best om snel door te werken. Het schiet op en terwijl Pieter de laatste klusjes afmaakt gaat Inge met Julia en Lisa nog een laatste keer zwemmen, in het kinderbad. Strakke timing, we treffen elkaar precies op tijd bij de parkeerplaatsen.
Net buiten BelaBela stoppen we bij de padstal Toeka se Dae voor koffie, Theo en Nelly sluiten zich bij ons aan. We rijden samen verder; de R576, richting de N11 en dan de R33 over Stoffberg naar Belfast. Deels dezelfde route als we terug gereden zijn op onze grote vakantie ruim een week!! geleden. We nemen vanaf Groblersdal de R33 zodat we weer een andere route rijden. Maar na 40 km blijkt dat geen goede keuze. Veel, heel veel potholes (slaggate / gaten in het asfalt). Soms is het beter om langs de weg over het zand te rijden, maar vaak terug naar 20 a 30 km/u om goed te kunnen slalommen. Vlak voor Belfast gaat het fout voor T&N, Nelly ziet net te laat een grote pothole en rijdt er te snel in. Eerst lijkt het mee te vallen, alleen de sierdop van het wiel eraf. 40 Km later komen we samen bij Milly’s aan. Daar blijkt dat de betreffende band nu leeg gelopen is. De rand van het wiel is zover verbogen dat de band niet meer goed sluit en is alle lucht eruit ontsnapt. Dus wiel vervangen. Het reservewiel zit natuurlijk onder alle bagage verstopt. Gelukkig komen we al snel 2 mannen van Milly’s helpen. De krik en andere benodigdheden voor het vervangen van het wiel zitten een beetje raar in elkaar en we kunnen niet echt aan de slag. Ik loop terug naar mijn auto en haal wat gereedschap en de krik van de Miskruier zodat we aan de slag kunnen. Theo, Inge en de kinderen gaan naar binnen om een tafel te regelen en iets te bestellen. Als het eten klaar is, zijn wij ook klaar. Wat een avontuur. Dan verder via Machadodorp en Badplaas naar Barberton.

Woensdag begint het gewone leven weer; Inge naar het werk en de kinderen naar school. Nelly laat haar band repareren wat iets meer moeite is dan gehoopt.
Donderdag halen TN Julia op van school worden de meiden verwent met Frozen t-shirts. Oma’s tas is een onuitputtelijke bron van verrassingen!
Terwijl TN vrijdag het frisse Kaapse Hoop een bezoek brengen, gaat Pieter aan de slag met de auto. We gaan het weekend naar het Kruger in één auto, dat betekent een stoelendans in de auto en wat extra opbergplek maken met de rooftopbox. Om vier uur krijgen we bezoek van de fotograaf voor een fotoshoot in de tuin. Door de late regens is het nog prachtig groen, een klein zonnetje doet zijn best. Na afloop halen we pizza.
Zaterdag halen we T&N op en rijden naar de Malelane gate van het Kruger. Theo heeft al vrij snel geluk: olifanten. Bij Afsaal drinken we koffie met mini milktart. Op een van de bruggen is het druk, maar we kunnen niet ontdekken waar men naar kijkt. Wat blijkt… dichtbij, op de reling van de brug zit een kleine groene slang (spotted bush snake).
We rijden binnendoor richting Skukuza en zien een groep ground hornbills, ze zijn geheel niet bang en lopen om de auto heen en smikkelen van een sprinkhaan. We zijn op tijd bij Skukuza en besluiten eerst nog de maroela loop te rijden. Na twee kilometer staat er een groepje olifanten in de schaduw op de weg. Er komt een kleintje uit het gras tevoorschijn en die gaat lekker liggen dutten. We wachten zeker 15 minuten, maar de olifanten zijn niet van plan aan de kant te gaan. Uiteindelijk draaien we om. In Skukuza hebben we een 6 persoonshuisje, met een aangepaste badkamer. Pieter doet een dutje en de rest gaat naar het winkeltje. Onderweg komen we nog wrattenzwijnen tegen. Als iedereen er weer is, gaat de braai aan: worstjes, kipspiezen, braaibroodjes en geroosterde marshmallows toe.
Zondag doen we nog een keer de Maroela loop, nu helemaal. We zien een groep buffalo, giraffen, alweer ground hornbills. Grote drukte bij een van de watertjes: er zwemt een hele dikke python in het water! We hebben geluk: we zien ook een hyena op de weg en zelfs een luipaard, lopend net naast de weg! We stoppen weer bij Afsaal en eten roosterkoek als lunch. Theo begon goed en eindigt nog beter, net voor we het park uitrijden zien we een grote groep olifanten spelen bij de rivier. Vanaf de brug hebben we een prachtig zicht op de olifanten.

Jacky en Christel Wang zijn oud-collega’s van Inge. Drie jaar geleden zijn ze ge-emigreert naar Canada, maar ze komen nog elk jaar op familiebezoek in Zuid-Afrika. Op maandagavond waren ze met hun kinderen Ava en Michael in Barberton. We zijn met een groep collega’s samen gaan eten en bijkletsen bij Fame, een nieuw ‘restaurant’ in Barberton. De kinderen waren vooral blij met de speelhoek en ijs toe.
Dinsdag was de perinatal, gelukkig hadden de collega’s Inge geholpen met alle casuïstiek. Pieter gaat ’s avond zingen en terwijl Inge de meiden in bad doet, kijken opa en oma naar de DVD van Lollos. Zuid-Afrikaanse kleuterTV!
De afgelopen week is er veel gespeelt, geknutseld, verwent en heel veel voorgelezen. De kinderen hebben genoten van opa en oma, en opa en oma van de kleinkinderen.
Woensdag is alweer de laatste dag samen. Theo en Nelly mogen een bezoekje brengen op school, de officiële opa/oma dag is volgende week. Julia en Lisa laten vol trots hun klas zien. Opa en oma zijn erbij als de monkeynastix les begint. ’s Middags komt de laatste verrassing uit oma’s tas: een prachtige puzzel van Zuid-Afrika. Pieter steekt de fireball aan. Het is een zachte avond en met een vuurtje erbij kunnen we buiten eten. Wat een mooie afsluiting. Donderdags rijden TN terug naar het vliegveld.

Bedankt voor jullie bezoek, we hebben weer een hoop prachtige herinneringen gemaakt!

Pieter, Inge, Julia en Lisa

https://photos.app.goo.gl/jyNhTnNjnhpAed8i1