Muziek in Mei

Muziek in Mei

Na het vertrek van TN gaat het leven hier in volle vaart door.
Meteen die vrijdag is Minibos, de officiële aankondiging van Innibos. De toegang is gratis, zolang je een bal meeneemt voor minderbedeelden. Een gezellige sfeer, springkastelen en muziek van Touch of Class en Bok van Blerk. Kaartjes voor Innibos gaan ter plekke in de verkoop, met korting op het weekkaartje….! In juni volgt meer muziek voor ons.

Op zaterdag is de Kishugu Airshow in Nelspruit, op het ‘kleine’ Nelspruit Airfield, langs de weg naar Kaapse Hoop. Vorig jaar ging het niet door vanwege slecht weer, maar dit jaar schijnt het zonnetje. We gingen op tijd van huis en waren mooi op tijd. Het was al aangenaam druk op het terrein, maar genoeg ruimte om een goede plek langs de runway te vinden voor ons picknickkleed. Bij de ingang hadden we ons al gratis laten insmeren /sprayen tegen de zon en kekke oorbeschermers gekocht voor de kinderen.
In de lucht prachtige demonstraties van vliegtuigen en helikopters; een team van de brandbestrijding, oude vliegtuigen, een vliegtuig van het leger met parachutisten, een Gripen straaljager, een groot passagiersvliegtuig van Airlink en natuurlijk de stuntvliegers. Drie teams die ook samen hebben gevlogen, omhoog, omlaag, in lussen en bochten, op de kop, rakelings langs elkaar en kruisend- spectaculair.
De commentator praatte op een leuke manier alles aan elkaar en gaf veel informatie; af en toe wat spanning door ‘incidenten’. Een grote brand waarvoor per direct het hele brandbestrijdingsteam in actie kwam: vliegtuigen en helikopters. Een parachutist die misspringt en uit de bomen gered moet worden door de legerhelikopter. En een oude baas, tijdens de tweede wereldoorlog piloot geweest, die nog een keer nostalgisch in een vliegtuig mag kijken en er vervolgens mee over de landingsbaan slingert en opstijgt!
Er zijn races op de runway: Jaguar vs heli; Range Rover vs heli en tot slot scooter vs Antonov “Little Annie”.
Op het terrein ook allerlei stalletjes met hapjes en drankjes, markt met veel vliegtuig spulletjes/speelgoed, kinderhoek met kermisattracties, tentoonstelling van het leger en modelvliegtuigen. Genoeg te beleven. We treffen nog een paar collega’s; Nadine, Wilco en Lloyd. De laatste show is in de schemering en dan rijdt een truck/ podium de runway op en komt er muziek. De avond eindigt met vuurwerk.

En op zondag rust? Nee, vergeet het maar. Moederdag begint met een gezellig en lekker ontbijtje, prachtige bloemen en knuffels van de meisjes. Pieter wordt na het ontbijt opgehaald; Laudate zingt bij het Sappi Moederdag concert in de Lowveld Botanische Tuin in Nelspruit. IJL volgen iets later; het is inmiddels al druk aan het worden en parkeren kost meer tijd dan gehoopt. Als de dames eindelijk in de tuin is Laudate bijna klaar met hun eerste ronde zingen. Vanaf het hoofdpodium komen steeds meer aankondigingen en muziek, moeilijk om tussendoor een serie a cappela liederen te zingen, Laudate verplaatst zich naar het café-restaurant. Daar brengen ze nog vier liederen te gehoor. Daarmee is het voorprogramma tot een eind, we vinden een mooi plekje voor ons picknickkleed en luisteren met een kop koffie in de hand naar het hoofdprogramma. Refentse, een zwarte afrikaan die heel goed en mooi in het Afrikaans zingt. We zijn meteen fan geworden. Als we op zoek gaan naar de cd verkoop, staat hij klaar voor een foto met Inge en de kids. Daarna zingt Elvis Blue, een top artiest van het land.

Na dit drukke weekend wordt het wat kouder, de herst is echt begonnen, misschien is het wel de winter die nadert, maar duidelijk kouder en bewolkt.
Op woensdag 16 mei is er zelfs sneeuw in de Drakensbergen!
Die zaterdag blijven we thuis, het is grijs en fris weer. Een goede dag om binnen op te ruimen, aan te klungelen en op de bank te hangen. Dat laatste lukt heel goed want via de BBC kijken we naar het sprookjeshuwelijk van Harry en Meghan. Bij zo’n dag horen pannenkoeken, dus Pieter aan de slag, de kinderen helpen zoveel mogelijk mee.
Zondag gaan we naar Nelspruit, er is een stroomonderbreking aangekondigd vanwege onderhoudswerk. Dan is thuis zitten bij slecht weer helemaal niet leuk. We doen een rondje met diverse winkels, vnl. in I’langa mall.

De volgende week begint gewoon, maar op dinsdag komt een fotograaf op school voor de schoolfoto’s. Julia en Lisa komen apart en samen op de foto. Pieter kan het een beetje gade slaan, want hij is op school om de 1e sessie te doen van muntjes uitsorteren van de blikjesactie (kinderen krijgen een gratis blikje fris mee naar huis en het is de bedoeling deze schoon, droog en vol met muntjes (of briefgeld) weer in te leveren). Inge woont aan het eind van de dag nog de babyshower bij voor Nadine, de tandarts van het ziekenhuis.
En dan, klaar maken voor vertrek, op vrijdag rijden we naar Swaziland voor Bushfire!!!

Inge werkt een ruime halve dag en als ze klaar is, rijden we weg. Helaas niet vroeg genoeg en we staan bij Oshoek enorm in de file, het duurt een uur om de laatste kilometer naar de grens te rijden, dan nog een uur bij de 2 grensposten, dan weer door naar Malkerns valley waar rondom en op het Malandela’s terrein het festival plaatsvindt. Het begint al te schemeren als we de Bushlapa opzetten. We staan op de familie-camping met onze auto en Miskruier. Veel meer ruimte dan op de gewone camping, maar we delen wel allemaal het sanitair - in de rij voor de douche en toilet.
We lopen naar het festival terrein; met onze golden circle tickets mogen we in het afgezette deel rondom Malandela’s; daar zijn stoelen en tafels met uitzicht op het podium. Op het hoofdpodium is de eerste act nog bezig: Timbila Muzimba met traditionele muziek uit Mozambique. Daarna volgt Velemseni, een opkomende artieste uit Swaziland. Op de schermen rondom worden prachtige patronen geprojecteerd. Tussen de verschillende acts vermaakt een DJ de mensenmassa. We worden verrast op een kort intermezzo door Mario Batkovic die heel enthousiast op zijn accordeon speelt. Julia en Lisa vallen ondanks de muziek in slaap op het picknickkleed. Wij genieten nog even van Flavia Coelho. Dan lopen we met de meisjes terug naar de camping; Julia blijkt heel zwaar om te dragen, gelukkig wordt ze wakker en loopt het laatste stuk zelf. De meisjes vallen snel in slaap, wij vallen wat moeizamer in slaap want de bastonen zijn nog goed te horen op de camping.
We staan op met een prachtig zonnetje. De ochtend begint rustig met een ontbijtje en kopje koffie. Het is nog rustig op het festival terrein. In het House on Fire draait de film Liyana. Een lokale documentaire/film, het verhaal is verzonnen door weeskinderen uit Swaziland. De kinderen maken het verhaal en dat komt terug in een animatiefilm Onze kinderen vinden het spannend en kruipen op schoot, het verhaal bespreekt heftige thema’s: HIV, overleden ouders, onzekerheid, maar ook vriendschap en doorzettingsvermogen. Daarna lopen we een rondje over het terrein, de craft market en de kidszone. De meiden kunnen verkleden, lego bouwen en knutselen. Er is ook een goede food market met allerlei verschillende mogelijkheden: veganistische burger voor Pieter, corndogs voor de kinderen en Inge geniet van een mango-mojito. We lopen naar de camping om onze truien op te halen, de kinderen spelen nog wat met de andere kinderen en dan zoeken we een plekje op het grasveld voor meer muziek van Sands en Elida Almeida. Dear Ribane & Okzharp zijn leuk om te zien maar niet onze soort muziek. Tijd om de kinderen naar bed te brengen. Aangezien de meeste mensen op het festivalterrein zijn, is er geen rij bij de douche- en daar maken we snel gebruik van!
Zondag is het bewolkt geworden en fris. Sekou Kouyate uit Niger en Bholoja uit eSwatini en dan de hoofdact: een tribute to eSwatini. Drie topartiesten op een poppodium. Grammy winnaar Ladysmith Black Mambazo zingt prachtig a capella. Yemi Alade uit Nigeria brengt iedereen in beweging en Salif Keita uit Mali is wereldberoemd. Als Sipho Hotstix Mabuse daarna het podium overneemt zit er niemand meer op zijn stoel. Dansen en genieten! Slotartiest is Rouge; al het goede komt tot een eind. Bushfire- het was weer geweldig.
Op maandag inpakken, de camping is al een stuk rustiger geworden. We rijden rond 9 uur weg, het zonnetje is er weer. Bij Ngwenya drinken we koffie. We doen een rondje bij de glasfabriek en kopen weer een aantal mooie dingen die we goed laten inpakken en doen ook een rondje bij de andere winkeltjes waar we hier en daar ook wat kopen. Dan verder, helaas komen we dan toch weer in de drukte bij de grens. Maar lang niet zo druk als op de heenweg.

Thuis is alles rustig maar niet alles in orde, het internet krijgen we niet aan de praat en er is een probleem met de sensor bij de poort. Na wat bellen komt er iemand langs voor het internet. Er is signaal volgens hem (maar onze computers vinden van niet) maar het wordt gehinderd door de bomen – zegt-ie. Dus ik snoei wat, maar er is geen verbetering. Ik bel nog maar eens. Geen contact, laat boodschap achter bij kantoor – geen reactie.
Dus op dinsdag ga ik informeren bij de concurrent die goede reviews krijgt. De prijs is goed en ze geven aan goed bereik te hebben waar ik woon. Dus doen. Meteen aanvragen en oude provider opzeggen, nu nog voor het einde van de maand.
Ondertussen bel ik weer eens met iemand voor de poort. Ja, ja het is druk maar hij zal de volgende dag iemand sturen. Nee dus.
Op woensdag ga ik naar Old Jock (het café bij het tennisterrein), waar een schildersessie bezig is. Zo kan ik nog even bijkletsen met Coelett en genieten van gratis koffie en gratis internet.

Op de laatste dag van de maand krijgen we familiebezoek. Pieter’s ouders en broer komen over uit Nederland. Daarover volgende keer meer….

Fotolink:
https://photos.app.goo.gl/qQgnYSfxTtMhWCCPA