warm-warmer-heet

September is het begin van de lente, de temperaturen gaan weer stijgen. De verwarming wordt opgeruimd. Het weer is nog wat onzeker, met af en toe een frisse dag maar vaker een frisse ochtend en daarna- bang- begint de zomer. ‘s-Ochtends 15 graden, ‘s-middags in de dertig. Er zijn zelfs een aantal dagen met maxima boven de 40 bij!
In het ziekenhuis zijn er problemen met de airco, vooral onhandig in het OK complex. Daar kan geen raam open en is geen andere mogelijkheid voor ventilatie, het is er benauwd en menigeen raakt wat snotterig. De temperatuur op de OK loopt op tot 28,6 graden…. Een groot infectie risico maar ook flink zweten voor de operateurs die gewone OK kleding dragen, een plastic schort en een steriele jas en dan werken onder grote OK lampen. De orthopedische casussen worden afgezegd maar de sectio’s moeten gewoon doorgaan.

Voor ons begint september met een drukke dag. ‘s-Ochtends gaan we naar de markt van de NH kerk. We drinken een kopje koffie in het zonnetje en kopen 2 lampen op mooie, grote houten voetstukken - gemaakt door onze buurman. Daarna gaan we naar het stadium van Nelspruit, daar is de 2e editie van de Mpumalanga Show. Net zoals vorig jaar is het een aparte combinatie van allerlei soorten evenementen met presentaties van allerlei boerderijdieren, boerderij-voertuigen en apparatuur, allerlei luxegoederen, auto’s en dan nog muziek en eten en drinken. Wij doen een eerste rondje tussen de kraampjes en raken Julia bijna kwijt. Na een ijsje is iedereen weer bijgekomen van de schrik en mogen de meiden een rondje op pony’s doen. Inge laat de slangen-demonstratie aan zich voorbij gaan, maar Julia durft zelfs een slang vast te houden. We verbazen ons over mensen die cage diven met krokodillen. We zien heel veel soorten kippen en zoeken een rustig hoekje van het stadium voor een drankje. Aan het eind van de middag gaan we naar de muziek/etenstent. We laten de meiden verse kokosmelk proeven, maar ze genieten meer van de corndogs. Papa geniet van een speciaal biertje en mama van een wodkamix. Ondertussen luisteren we naar Refentse, een zwarte Afrikaan die ook in het Afrikaans zingt. We hebben hem ook op het Moederdagconcert gezien. We rijden in het donker pas naar huis.
Zondag is een rustig dag met voorbereidingen voor de rest van de maand.

Warmere temperaturen, september, dat betekent dat de zwemlessen weer van start gaan op dins- en donderdagen. Lisa mag dit jaar ook beginnen bij tannie Des. Lekker spelen in ondiep water, bellen blazen door een rietje en Julia zwemt al in het grote bad.
Pieter heeft op deze dinsdag een vroege vergadering met het koor en moet al om 4 uur weg. Gelukkig is Inge op tijd thuis.
Donderdagavond is de schoolmusical van de lagere school (bij ons in de straat). Een eigentijdse versie van Grease, waarin ook andere figuren en liedjes zijn gemengd. Zo is er plek voor Wonderwoman, Batman en Robin, Tom, Dick and Harry. Erg leuk gedaan.
Vrijdag vieren ze de lente op school met ‘springday’ de kinderen mogen verkleed als hun favoriete karakter naar school, Pieter zet twee Frozen meisjes af.

Als Inge thuis komt uit het werk, heeft Pieter de Bushlapa al aangehaakt. Het kampeerseizoen is weer begonnen. De camping, Hippo Waterfront, is net ten westen van Nelspruit aan de N4. Het is een lekker plekje en er is weinig geluidsoverlast van het verkeer. We hebben een lekkere avond met goed weer. ’s Nachts slaat het om, regen en zelfs hagel. Het is spannend, maar we lijken geen echte schade te hebben. Op zaterdagochtend is het grijs en koud. Alles is kletsnat en we besluiten om met de auto naar I’langa Mall in Nelspruit te rijden om daar te schuilen voor het saaie, natte weer en nog wat inkopen te doen. Rond lunchtijd breekt het zonnetje weer door en niet veel later gaan we weer terug naar de camping. Dan zijn we tenminste nog op tijd om te braaien. Terwijl de kinderen lekker spelen maken wij alles klaar voor de braai. Pieter doet het ‘warme’ gedeelte en Inge het koude deel. Altijd lekker en toepasselijk op de camping. Het is echt buiten-eten. Zondag een relaxt ontbijt en dan weer inpakken. Nog wat laatste boodschappen in Nelspruit onderweg naar huis, we hebben nu een koelkast bij ons!

Er volgt een redelijk normale week. Alleen het ballet van Julia en Lisa is niet op de normale plek maar bij de NG-kerk. Een laatste oefening voor de ballet-examens van volgende week.
Inge heeft een pittige dienst, een patiënt blijft atrium flutter houden en heeft uiteindelijk een cardioversie nodig. There’s a first for everything!
Op zaterdag gaan we eindelijk weer eens naar de Parkrun. Julia ziet weer een klasgenootje, Jocelyn, en gaat met haar en haar moeder rennen. Wij lopen met Lisa de route. Deze keer gaat hij de andere kant op, eerst langer rechtdoor en dan rechtsom. Halverwege besluiten we weer om te stoppen en daar vinden we ook Julia en Jocelyn, die ook halverwege gestopt zijn. Thuis gaan we serieus beginnen met het inpakken van de koffers van de grote reis die er aankomt. Daar gaan we op zondag mee verder, de meiden worden bezig gehouden met diverse puzzels.

Dan de laatste week in Barberton voor onze reis – geen rustige week.
Maandag 17 september is de dag voor onze meisjes. Dit is de dag waar ze al maanden naar toe leven, het ballet-examen. De meiden moeten de haren keurig in een knotje, witte balletpakjes en ze krijgen een mooie tutu van de juf. Vroeg in de ochtend mag Lisa met haar balletvriendinnen een proefexamen doen. Lisa doet het goed en krijgt een mooi diploma. Aan het eind van de ochtend is Julia aan de beurt. Dit is geen proefexamen meer, maar een echt officieel examen van het landelijke ballet orgaan. Ook zij doet het goed en krijgt een heuse medaille mee naar huis. Er is een fotograaf die mooie foto’s heeft gemaakt van de ballerina’s.
Woensdag is een hete dag; op school hebben ze een waterdag aangekondigd. Lekker spetteren aan de watertafels en de juffen hebben een waterglijbaan geregeld. ‘s-Avonds is het nog boven de 40 graden als we met alle dokters naar restaurant Genesis (voorheen Pappa’s) gaan voor het afscheidsetentje van Tammy en Lloyd. Zij werken alweer een paar jaar in Barberton en zijn goede vrienden geworden, ze gaan rondreizen en daarna verder specialiseren in interne respectievelijk anaesthesie. Het is een gezellige avond, met goed eten al is de keuken niet echt snel.

Vrijdags begint onze vakantie. In de middag rijden we naar Johannesburg, we checken in en hebben nog tijd om te ontspannen en een hapje te eten in de Slow lounge. We vliegen met Emirates naar Nederland en hebben een stop-over in Dubai. Geen echte stop-over want we hebben besloten om er een driedaagse mini-vakantie van te maken.
Zaterdagochtend landen we op Dubai en worden door een taxi-shuttle van Savoy hotel opgehaald. De hitte slaat ons in het gezicht. We kunnen gelukkig al vroeg inchecken bij het hotel, de meiden krijgen gelijk een roze teddybeer cadeau bij binnenkomst! Even opfrissen en omkleden en dan gaan we weer op pad. We nemen de citysightseeing bus (rode dubbeldekker bus) om de stad te verkennen. Er zijn diverse lijnen in Dubai en we doen ons best ze allemaal te doen. Dat lukt aardig, al is er weinig tijd voor hop on hop off. We beginnen met de rode lijn, vlakbij ons hotel, die via de oude stad (ontwikkeld tussen 1930 en 1980), naar de diverse delen van de nieuwe stad met de blauwe lijn, de gele lijn en de roze lijn (het palm eiland) en dan weer terug. We stappen maar een paar keer uit, een keer op de roze lijn (Palmeiland) waar de bus stopt om passagiers de gelegenheid te geven foto’s te nemen van het uitzicht en daarna bij de gele lijn waar we stoppen bij Jumeira Beach. Het is heet in de zon, gelukkig heeft de Red bus ook delen met airconditioning. Bij Jumeira beach genieten we van een late lunch bij de Italiaan. Daarna nog even naar het strand, pootjebaden en een paar schelpjes verzamelen. Het is een gezellige bedoening bij het strand, een mooi hardloop/fietspad, overal zijn strandstoelen en parasols te huren. Er zijn veel mensen aan het zwemmen, in het water is zelfs een stuk afgezet met een klauterbaan.
Wij moeten de bus weer halen….terwijl we staan te wachten komen er tientallen dure auto’s voorbij rijden. Porsches, Ferrari’s, Lamborghini’s en Maserati’s, dure modellen van Jeep, BMW en Mercedes blijven niet achter. We zijn nog op tijd om de aansluiting met de blauwe lijn naar Dubai Mall te halen, maar we zijn te laat voor de laatste rode bus richting het hotel. We besluiten bij Dubai Mall over te stappen op de metro (merendeels bovengronds). De metrolijn is gelegd langs de doorgaande weg voor het verkeer en ligt op een stuk lopen van de Dubai Mall. Gelukkig is de route geheel overdekt aangelegd boven het verkeersniveau en gekoeld. Op het metrostation kopen we kaartjes voor de reis. Julia moet ook een kaartje kopen en het is nog even wennen voor haar om door de poortjes te komen. Met de metro is het 6 haltes verder naar Burjuman. In het metrostation vinden we nog een klein supermarktje met ijsjes, veel goedkoper dan op andere plekken. Daarmee lopen we door de hitte van de nacht terug naar het hotel. Het koelt midden in Dubai stad dus niet af. Wordt het overdag ongeveer 45 graden in september, de minimum temperatuur (nacht) is ongeveer 30 graden. Gelukkig is het niet echt ver en kunnen we een stukje lopen via het Burjuman centrum, gelegen naast het metrostation, waar natuurlijk airco is. De kinderen zijn moe en hebben wat aanmoediging en af en toe een ‘uppie’ nodig om terug te komen. We ruilen de douche in voor een late (het is al na acht uur) plons in het buitenzwembad op de 8e verdieping. Daarna gaan we uitgeput naar bed.

De volgende dag op tijd op en na het uitgebreide ontbijt brengt de hotel shuttle ons naar Burjuman metrostation - dat scheelt een wandeling in de hitte. We nemen weer de metro naar Dubai Mall. We hebben kaartjes voor de Burj Khalifa, met 828 meter de hoogste wolkenkrabber ter wereld. De ingang voor ‘At the Top’, is via de Mall. De Mall is groot en heeft heel veel hele dure winkels; juweliers, kleding en elektronica. We zijn gewaarschuwd voor lange rijen, zelfs met kaartjes met een tijdslot, maar als we er aankomen is er bijna niemand. Het lijkt alsof Dubai pas om 10.00uur ontwaakt.
Er is een inventieve looproute aangelegd naar de lift, onderweg zijn er informatie panelen over de ontwikkeling van Dubai in het algemeen en specifiek over de bouw van Burj Khalifa, geïnspireerd op een spinnen-lelie. Ook is er een plek gemaakt met een glazen plafond boven je waar je heel mooi de toren boven je uit ziet oprijzen. Alles is netjes georganiseerd met personeel op diverse plaatsen om je de goede kant op te helpen. Bij de lift staat iemand die ons uitlegt hoe het werkt, dat het (natuurlijk) de snelste lift ter wereld is en dat onze rit naar de 124e verdieping (452m) slechts 77 seconden duurt. Op de 124e etage kun je van binnenuit kijken en er is een rondgang buiten. Natuurlijk is er ook een winkeltje met allerlei aandenken. Binnen is er een ruime trap naar de 125e verdieping waar je alleen van binnenuit uitzicht hebt. We genieten van de uitzichten en informatieborden. De kinderen vonden de interactieve kijkers (dag, nacht, vroeger en nu) erg leuk. Met de lift naar beneden en dan is het voorbij en sta je weer in Dubai Mall. We drinken een kopje koffie bij Costa koffie en lopen een rondje door de Mall. We kijken onze ogen uit bij de snoepwinkel. De verschillende kruispunten in de Mall hebben prachtige koepels. Met gebedstijd galmt de oproep door de Mall- het is modern en luxe maar het blijft een islamitisch land. Midden in Dubai Mall is het aquarium met een grote glazen wand. We zien zelfs een stel duikers in het aquarium. De Mall heeft ook een ‘goud souk’, met een andere, meer Arabische, sfeer. Daar staat ook het skelet van een opgezette Diplodocus dinosaurus.
We gaan met de citysightseeing bus van Dubai Mall naar de Mercato Mall, daar moeten we ons melden voor ‘een verrassing’ voor de meiden. We lunchten bij een Franse patisserie en doen wat kleine boodschappen bij de supermarkt. Er is ook een notenwinkeltje met lekkere amandelen en dadels. Dan is het tijd voor de verrassing, het is even zoeken naar de precieze opstap plek voor de Wonderbus, een geelblauwe bus op hoge wielen. De wonderbus is een bus die aangepast is om door het water te rijden of te varen. We rijden eerst een stukje door de stad richting de Dubai kreek. Ondertussen legt de gids het een en ander uit van Dubai. Als we bij de kreek aangekomen zijn, gaan we door een slagboom en dan plons het water in!. We zitten voorin en ik zie hoe de chauffeur omschakelt van de normale stuurinrichting naar de ‘bootbesturing’. De gids vertelt over de kreek als basis voor het opbloeien van een kleine populatie die leeft van visvangst en dadels telen. Vanaf 1900 komt het meer tot bloei door parelduikers. Dan volgt later de vondst van olie die het sheikdom tot grote hoogte stuwt. De kreek verdeelt Dubai in oud met laagbouw en nieuw met veel hoge gebouwen. Ook zien we nu goed de verschillende soorten oude en nieuwe boten die Dubai als thuishaven hebben. Het is een mooie tocht over het water terwijl het zonnetje zakt. Dan keren we weer om en gaan we met een vergelijkbare route weer terug naar Mercato Mall.
Met de rode bus weer terug naar Dubai Mall voor de fonteinen. Elke avond is er een paar keer een show met licht, geluid en fonteinsproeiers. De vijver is groot en het is druk – een van de weinige leuke dingen die gratis zijn in Dubai. Het is een geweldige show, met (natuurlijk) de hoogste fonteinzuilen ter wereld, op Arabische muziek. Na een minuut of 10 is het weer voorbij. We nemen weer het looppad terug naar het metrostation. Het is druk in de metro, we moeten het hele eind staan. Dan weer de wandeling terug door
de hete nacht. Pieter is helemaal op en terwijl hij rustig aan doet en wat opruimt gaan de dames nog even snel badderen in het zwembad. Nog voor Pieter in bed ligt zijn ze alweer terug. Snel pyjama’s aan en allemaal naar bed, het is al bijna half 10.

De volgende ochtend gaan we weer naar Burjuman voor onze opstap op de rode bus.
Deze keer gaan we met de rode lijn tot aan het Dubai museum in het oude gedeelte van de stad. Het museum is gevestigd in het oude fort, waar nog een grote hoge (stads)muur omheen loopt. Op de binnenplaats is wat aandacht voor verschillende bouwstijlen en kun je een kijkje nemen in de oude kamers van het fort met artefacten uit de ontstaansgeschiedenis van Dubai. Via 1 kamer worden we naar onder, naar een kelder verdieping geleid. Deze kelder is heel groot en hier zijn allerlei zaken nagemaakt met nadruk op de verschillende ambachten die belangrijk waren in Dubai. De kelder was verrassend, interessant en goed opgezet. Weer buiten kijken we nog even naar het grote schip dat daar opgesteld staat. Dan beginnen we aan een wandeling naar en langs de kreek. We komen eerst door een paar hele smalle steegjes (klein India), daarna langs het water waar ook veel grote huizen, zeg maar villa’s, aan liggen. Op een gegeven moment kunnen we niet verder langs het water en besluiten we, ondanks de hitte, terug naar het centrum te lopen om daar een bus of metro te pakken. Als we bij het winkelgebied aankomen, zien we al snel een plek om te stoppen. Helaas geen drankjes maar wel lekkere koeken en taart - zolang we maar even in de koelte kunnen uitrusten. Daarna lopen we het laatste stuk naar Burjuman, het is niet de moeite om met de metro te gaan. Lisa heeft de neiging in de zon steeds te stoppen en te zeuren, het laatste stuk dragen we haar - dat is een goede work-out in de hitte. De koelte van Burjuman mall is een verademing en de koffie wordt gewaardeerd. We lopen een rustig rondje naar de andere kant van de Mall, daar zullen we rond 3 uur worden opgehaald voor woestijn-safari. We moeten helaas tot bijna vier uur wachten en dat in 40 graden voordat een busje ons ophaalt; de organisatie laat behoorlijk te wensen over. We rijden een heel uur door Dubai voordat we bij de woestijn zijn. Wij worden daar afgezet en mogen dan in een 4x4 Landcruiser Prado. Een kwartier rijden we door de duinen, vol gas op en af door het losse zand. De chauffeur doet het duidelijk vaker en het gaat om de snelheid. Dan worden we afgezet bij een soort nagebouwd fort. We krijgen allemaal een Arabische sjaal omgebonden om foto’s te maken (en een poging om die veel te duur aan ons te verkopen). Inge en Julia maken nog een klein rondje op een kameel, vooral opstappen en omhoog is best spannend. Lisa blijft lekker veilig kijken - en laat haar beurt graag voorbijgaan. Inge en Julia laten ook een mooie hennabloem op hun handen schilderen. Er loopt een valkenier rond die graag wilt dat je foto’s maakt tegen bijbetaling. We mogen aan lage tafels op kussens plaats nemen. Er is koud water en verder wachten op de vele andere gasten. Het is allemaal erg commercieel en erg nep - een tegenvaller maar we proberen toch te genieten van de ervaring. Inge gaat met de meiden nog van de duinen afrennen en spelen in het zand, stil wachten is niets aan. Als het redelijk vol is, inmiddels bijna 200 mensen, wordt het eten aangekondigd. In een lange rij langs het buffet, waar iedereen zeer efficiënt een paar hapjes als voorgerecht op zijn bordje krijgt.
Dan gaat de voorstelling beginnen. In het midden is een podium, en wij zitten vooraan. Als eerste een buikdanseres, daarna een moderne derwisj danser. Hij draait eindeloos rondjes, googelt met mandjes en dan gaat het grote licht uit en gaan er lichtjes aan! (zie filmpje). Tijd voor het hoofdgerecht, diverse soorten pittige rijst en kip en lamspiesen. Als iedereen net weer zit krijgen we een vuurspuwer te zien en nog een buikdanseres. En dan is het ineens afgelopen, aangezien we aan het kijken waren hebben we het eten nog niet op maar we worden al gemaand naar de auto’s te gaan. Als een van de laatste gaan we naar de auto, met een kort ritje door de duinen terug naar de weg. Daar staat iedereen te wachten bij de bus, eigenlijk hebben we het meeste gemaakt van de tijd! We nemen een lange weg terug naar Dubai, hoewel we noord-oostelijk in de woestijn waren worden de mensen van de zuidkant als eerste afgezet. Ons hotel is relatief noordelijk… een lange rit maar toch wel mooi om Dubai met alle lichtjes te zien. De kinderen vallen op de bankjes in slaap. Terug bij het hotel zijn ook wij zo vertrokken.
Dinsdag slapen we heerlijk uit - het waren drie drukke dagen. Rustig ontbijten en dan de tassen weer inpakken. De kinderen spelen spelletjes op de computer. De taxi-shuttle brengt ons om half twaalf weer naar het vliegveld. Het inchecken gaat heel vlot, er is een aparte incheckbalie voor gezinnen met kinderen. Het personeel zit te wachten als we aankomen. Weer een stempel in ons paspoort rijker en dan een drankje in de lounge. Inge heeft een pas voor de lounge gekregen en daar maken we dankbaar gebruik van. Om kwart voor drie vertrekken we richting Amsterdam, we vliegen met een moderne Airbus A380, een dubbeldekker! We hebben een middelste rij met zijn vieren, de kinderen genieten van de kindermaaltijden en het entertainment systeem. Julia mag zelfs nog even stewardess zijn! ’s-Avonds om 8 uur landen we op Schiphol en wacht Nelly ons op. Meer over de Nederlandse vakantieavonturen in de volgende zeebje.

https://photos.app.goo.gl/qJnsbd52zF4vr6oC9