zeesterren, zeepaardjes en Nijntje

En dan zijn we donderdagmiddag ‘gewoon’ in Barberton.
Op vrijdag gaan de kinderen weer naar school en Inge naar haar werk. Pieter daarentegen heeft nog een speciale dag. Er is dit weekend een speciaal Heritage weekend van de landelijke heritage organisatie. Pieter heeft zich ingeschreven voor deze vrijdag en op zondag gaan we met z’n allen. Op vrijdag is er in de ochtend een heritage walk gepland. De heritage walk is dezelfde route als anders, maar nu nemen we iets meer tijd en geeft de gids net meer details. Ook komen er goede en geleerde vragen van dit publiek van kenners – veel van de deelnemers zitten in de Heritage organisatie ergens in ZA. De lunch doe ik gewoon thuis – dat werkt meestal toch niet zo goed voor mij. Inge haalt tussen de middag de kinderen van school. Voor de middag een excursie langs de oude spoorlijn en wat daar allemaal bij kwam kijken. Ik rij mee met andere deelnemers en we gaan in een grote colonne op pad, de route naar Kaapmuiden op. Toevallig zit ik in de auto met de zoon van de mijngeoloog (Chris Rippon) en de professor in Geologie die ruim 50 jr. geleden, samen met zijn broer, het Komatiite heeft ontdekt en beschreven, Prof. Morris Viljoen. Dat is wel heel interessant. Een groot deel van de route rijden we over dirt roads en we stoppen bij een aantal van de rivieroversteken die er gemaakt zijn voor het spoor. De aanleg van het treinspoor is in eerste instantie begonnen door een kleine maatschappij, toen deze het niet af kreeg is het overgenomen door NZASM, de Nederlandsche Zuid-Afrikaansche Spoorweg-Maatschappij. Dus er zat zeker ook een NL tintje aan deze dag. De betrokken Nederlandse ingenieurs en bouwers hadden ervaring opgedaan in Nederlands-Indië en waren gewend om in tropische temperaturen en tussen bergen en alle rotswanden te werken. Jammer genoeg was de lijn van Barberton naar Komatipoort pas klaar rond 1895. Een ongelukkige timing want een paar jaar nadien werd het spoor deels vernietigd door de Britten in de 2e Anglo-Boer oorlog.
Dan is het zaterdag; de dag waarom we per sé al in Barberton moesten zijn na onze reis naar NL. De dag van het schoolconcert van onze kinderen. Voor Lisa de eerste en voor allebei de laatste keer in Barberton. Alle meisjes van de Apiesklas gaan als zeester verkleed, de meisjes van de Hasieklas als zeepaardje. Nog een heel gedoe om alles op die laatste dag goed te krijgen. Zo moeten we nog voor het concert dat al om 1000 begint, nog de tights zonder voeten, bij de balletjuf ophalen waar ik ze wel besteld had, maar nog niet had opgehaald voor onze vakantie. We zijn nog op tijd en omdat Pieter in de SGB zit, mogen we vooraan zitten. Het is koud deze ochtend, daar hadden we echt niet op gerekend. Dan begint het spektakel ‘Commotion in the Ocean’. Alle klassen, behalve de babyklas, doen een of twee dansjes op leuke muziek. Iedereen heeft iets aan wat aan de zee refereert. Zo zijn er dus zeesterren en zeepaardjes, maar ook haaien, duikers, surfers, zeemeerminnen, stukjes sushi !! en Neptunus. De muziek is een leuke mix van leuke vrolijke muziek uit diverse tijdsperioden. Onze meiden doen het boven verwachting goed, ondanks dat ze veel oefeningen hebben gemist. Julia swingt vol overtuiging en ook Lisa doet goed mee en met een glimlach. Na alle Commotion in the Ocean sluit de staf af met een optreden in een ‘Itsy bitsy teenie weenie yellow polka dot bikini’! Een korte pauze en dan volgt de de ‘graduation ceremony’ voor de kinderen van Grade R die volgend jaar naar Grade 1 (de 1e klas = groep 3) gaan. De kinderen kleden zich ondertussen om en dan volgt traditiegetrouw de Nativity play (Kerstspel). Pastoor Dupie vertelt het verhaal met tussendoor een aantal kerstliedjes. Als het is afgelopen mogen we de kinderen ophalen, die hebben allemaal een snoepzakje met zeedier-gummetje gekregen als beloning. Het is gaan miezeren en de middag is rustig; de tassen uitpakken en opruimen.

Op zondag gaan we met z’n allen, in onze eigen auto, op pad met de heritage associatie. We stoppen eerst bij de Sheba begraafplaats met klein mausoleum. Daarna gaan we naar de Sheba mijn, de dag staat onder leiding van Chris Rippon, de geoloog in dienst van Sheba mijn. Daardoor mogen we door de securitycheck, het terrein van de mijn op. Hij laat ons de hoofdschacht zien en wat van de andere gebouwen. Er is een kleine vergaderzaal/ museum waar hij verdere uitleg geeft. Heel interessant en goed vertelt. Daarna gaan we door naar Bray’s Golden Quarry, in groepen gaan we naar binnen. Het is alweer 2 jaar geleden dat we hier waren en sindsdien is er best veel veranderd. Ten goede is dat de toegang en de trap vernieuwd zijn, maar iets minder leuk is dat de toegang tot het eigenlijk ‘gat’ waar al het goud gedolven is, behoorlijk is beperkt. Het oude krakkemikkige houten brugje is afgesloten en je wordt nu er naast naar een nieuwe metalen brug geleid die helemaal omspannen is met een net. Maar deze nieuwe brug is ook meteen het einde. Je kunt niet meer verder. Wel wordt er deze keer een goed verhaal vertelt, maar de ervaring is toch minder spectaculair. Blijkbaar is het mijnmanagement er op opmerkzaam gemaakt dat eventueel letsel van bezoekers door nalatigheid kan leiden tot hoge boetes of gevangenisstraf voor het management. Dat wordt op deze manier nu voorkomen. Op de terugweg naar de auto zien we een paar mooie Barberton Greenstone (BGB) stenen liggen - en de geoloog moedigt ons aan wat moois mee te nemen! Julia wijst een overdreven grote aan – eigenlijk een klein rotsblok – P kijkt of hij los zit en ja dat is hij. En ook nog net tilbaar, dus die gaat mee naar huis. Pieter ziet eruit als een mijnwerker. De rest van de groep gaat nog door naar Eureka city, maar wij vinden het hier wel welletjes en rijden terug naar huis. We stoppen onderweg nog even voor allemaal prachtige rode bloemen. (Scadoxus multiflorus katherinae)

Op maandag eindelijk weer eens een gewone werk en school dag.
Dinsdag is ook een gewone dag. J+L gaan zwemmen, P heeft weer koor. De koorleden zijn blij dat P weer bij het koor is.
Woensdag is altijd een drukke dag voor Julia met Build ‘m brix en Monkeynastix. Bij Monkeynastix krijgt Julia een certificaat en T-shirt. En natuurlijk weer ballet voor de meiden. Die genieten enorm om weer te kunnen dansen in hun groepje. Inge heeft weer een dienst en moet er in de avond en nacht een paar keer uit.
Na een rustige donderdag brengt de vrijdag weer wat nieuws. We hebben nog een laatste braai met Lloyd en Tammy. De ouders van Tammy bouwen een nieuw huis, in een natuurreservaat op de rand van de krater van de Kaapvallei, met zicht op Barberton. Het huis is nog niet helemaal af, dus behalve de braai en buitenkraan zijn er nog geen faciliteiten (geen toilet!). Dat maakt het een interessant avontuur! Het is een gezellige avond met een aantal andere dokters. Lekker eten, mooie natuur, bushtoilet en prachtig uitzicht. De zon gaat onder en de volle maan komt langzaam boven de bergen uit.

Zaterdag is het piratenfeestje van Henry. Inge blijft thuis om even orde op zaken te stellen, op te ruimen en het huis klaar te maken voor volgende week. Het feestje is net buiten Barberton, bij hen op de farm. Het ziet er wat anders uit, de vorige keer was het feestje bij het huis van opa en oma i.v.m. verbouwwerkzaamheden. Nu is hun huis af en is er een groene afscheiding tussen de 2 huizen, dus je ziet niet meer waar je de vorige keer was. Het is een drukke bedoening en een hete dag. Gelukkig hebben zij buiten plek genoeg en is er ook genoeg schaduwplekken om te zitten. De kinderen vermaken zich heel goed en worden nog een paar keer ingesmeerd met zonnebrandcrème.
Op zondag spelen de kinderen lekker met hun speelgoed en helpt P Inge met het verder organiseren van het huis. De kinderen zijn zo lekker bezig met hun computerspel dat ze niet eens mee helpen met het maken van de taart voor school.

Die maandag vieren we de verjaardag van Lisa op school met (alweer) een paddestoelentaart. Alle kinderen verzamelen zich op de trapjes en zingen een aantal liederen. Lisa heeft een mooie kroon gekregen van tannie Moira en mag de kaarsjes uitblazen. Lisa oogt een beetje verlegen met al die aandacht. Iedereen krijgt een stukje taart en papa en mama een kopje koffie. Daarna moet Inge weer snel terug naar haar werk.
Nu de beslissing is genomen dat we volgend jaar terug gaan naar Nederland, moeten we nadenken over de verkoop van ons huis. De makelaars hebben ons geadviseerd het zo snel mogelijk te koop te zetten want de markt in Barberton is langzaam. Vandaar de opruim-woede van Inge tijdens het weekend. Dumisile poetst nog een keer extra goed en Pieter ruimt de laatste dingen op, of worden tactisch uit het zicht geborgen. Want op dinsdag komt de makelaar om foto’s te maken van ons huis en erf zodat deze op internet gezet kunnen worden. We hopen dat dit verkocht wordt voor we naar NL gaan, maar niet te snel. We zien niet echt uit naar snel verhuizen en nog een paar maanden in een ander huurhuis in Barberton te wonen. Maar als het daarvan komt dan moet het maar. Het officiële formulier om het huis te verkopen krijgen we dan ook. Dit vullen Inge en ik op dinsdagavond in. Nadat P terug is van de koorrepetitie. Op de laatste dag van de maand leveren we dit formulier in en dan is ons huis officieel te koop. Samen met de makelaar kiezen we nog de foto’s uit en schrijven we de aanbevelingstekst. Dan is het zover – ons huis staat op internet te koop.
En het is november geworden.
Vrijdag is er op school een carrière-verkleeddag (career-dress up). Wij hebben ’s ochtends een heel team op de stoep staan! De meeste kinderen komen naar school verkleed zoals ze later willen worden. Er zijn veel dokters (verpleegsters) en bouwers, maar ook een lerares, politieagent, ranger, tandarts, kok en kunstenares. Als alle aankomende dokters dit volhouden ziet het er goed uit voor de gezondheidszorg in Barberton.
De zaterdag van het eerste weekend van deze maand hebben we geprikt voor het feestje van Lisa voor haar vriendjes hier in Barberton. We houden het klein en nodigen 4 vriendinnen uit (eventueel) met broertjes of zusjes. Het thema is Nijntje, overal komen Nijntje stickers, ballonnen en slingers te hangen. Dan op vrijdagavond krijgen we 1 afmelding en op zaterdagochtend nog 1. Dus het is een klein feestje geworden, maar we hebben samen wel een hoop pret. We spelen Nijntje memory en tikkertje, er is Nijntje taart en kleurplaten. Lisa geniet van de dag en nadien van haar cadeautjes. De eenhoorn die uit het ei komt zorgt nog dagenlang voor plezier.

En daarmee zijn we aan het einde van dit zeebje gekomen.
Binnenkort volgt de rest van november.

https://photos.app.goo.gl/ikh8baDoWHZJYuGz9