juni 2019; de laatste maand in Barberton

Laatste maand in Barberton. Het einde komt in zicht.

De maand begint met de Parkrun. Een vaste gewoonte op de zaterdagochtend waar we allemaal van genieten. Julia loopt (officieel) voor de tiende keer een hele parkrun. Na de parkrun ruimen we nog wat op en poetsen we nog wat, zodat we om 1 uur klaar zijn voor de kijkers. Ons huis staat al een tijdje te koop, maar is nog niet verkocht. We hebben er daarom een andere makelaar bij gehaald en hij heeft een open huis georganiseerd op 1 juni. Uiteindelijk komen er 2 stellen kijken. 1 Uit de buurt, die nu een huurhuis hadden in de buurt, maar op zoek zijn naar een koopwoning voor hen met hun vader. En een jonge man met zijn vriend. Hij is erg enthousiast, maar moet natuurlijk zijn vrouw nog spreken en overtuigen. Wij zijn blij met de positieve geluiden die we horen nu we de woning in prijs verlaagd hebben. Na het afronden van de open dag gaan we nog naar de Golfclub waar de Golfdag van BNS wordt gehouden. Die is natuurlijk al af als we er zijn, maar er is nog een etentje met de prijsuitreiking. We zijn uitgenodigd om aan te schuiven bij het eten - lekker en gezellig.
De volgende dag gaan we verder met inpakken en uitzoeken. Het streven is dat er elke dag minstens 1 doos wordt ingepakt. Maar wat gaat mee, wat gaat weg, wat hebben we nodig op onze laatste dagen, op vakantie in Zuid-Afrika en straks in Nederland? Veel uitzoeken en uitsorteren.

Op maandag gaan de kinderen gewoon naar school en Inge naar werk. Julia gaat na school naar ballet. Thuis, en in de rest van Barberton, blijkt er geen water te zijn. Niet alleen staat de dam die voor ons leidingwater zorgt erg laag, er zijn ook problemen met het verdeelstation en een paar in de buurt gelegen leidingen. De komende weken zullen we regelmatig enige uren geen of vies water hebben.
Op dinsdag weer een normale dag – met water. P kan in de avond meehelpen met inpakken, want er is geen koor.
Op woensdag hebben de meiden allebei ballet. Inge werkt en heeft dienst. ’s Nachts schrikken we van een harde knal en geweerschoten. Later blijkt er een bom ontploft te zijn bij Obaro, een soort bouwmarkt voor de landbouwindustrie in de regio, dat vlakbij het ziekenhuis ligt. Blijkbaar was het de bedoeling een soort plofkraak te doen.
Op donderdag gaat P weer naar Nelspruit voor de laatste inkopen. Zo kopen we nog wat plastic dozen om speelgoed etc. in in te pakken. Op het werk bij Inge wordt het weer wat harder werken want collega Elmi neemt een paar dagen verlof op.
De vrijdag verloopt zonder verdere bijzonderheden.

Op zaterdag beginnen we het weekend weer met een parkrun. Dan weer druk verder met inpakken en opruimen. Er komen mensen langs die gereageerd hebben op onze advertenties op Facebook en die onze tafel en stoelen kopen. De Bushlapa krijgt een goede poetsbeurt en wordt opnieuw ingepakt. Een handige plek voor licht, volumineuze spullen die mee gaan naar NL. In de omgeving van Barberton ontstaan bosbranden door het aanhoudende droge weer. Vanaf deze zaterdag zijn de branden een aantal dagen zichtbaar vanuit het dorp. Het levert helaas ook heel veel asresten in en rondom de woning op. Op zondag gaan de kinderen aan de slag met een afscheidscadeau voor de school. Alle kinderen uit de klassen van Julia en Lisa krijgen een kaartje met een klompje eraan.

Op maandag is er eindelijk een vergadering met de dokters en de CEO over de gang van zaken in het ziekenhuis. Er zijn behoorlijk wat problemen te bespreken; de veiligheid van personeel, het deurenbeleid (afdeling –letterlijk- op slot), de werkdruk, de verdeling van de artsen over de afdelingen en de problemen met het rond krijgen van de roosters voor de nacht- en weekenddiensten. Als de artsen de CEO moeilijke vragen stellen over het huidige beleid loopt ze ineens zonder iets te zeggen weg uit de vergadering. In plaats van rust brengt het nog meer woede.
Collega Luzanne was (tactisch) niet aanwezig, ze had vrij genomen vanwege haar verjaardag. Haar ouders hebben potjiekos gemaakt voor een gezellig verjaardagsdiner. Andere vrienden hebben een prachtige taart gemaakt voor de reislustige Luzanne.
Op dinsdag zit Inge haar laatste perinatal vergadering voor. Daarna brengt P haar naar Nelspruit voor een gesprek met Jolanie (psycholoog en oud-collega) over de stress op haar werk. Dit is niet de manier waarop de zich haar laatste maand had voorgesteld. Ze krijgt het advies zich in deze laatste weken alleen maar te richten op de zaken die voor haar persoonlijk belangrijk zijn en niet in te zitten over de onrust en problemen op het werk in bredere zin. En zeker niet om extra diensten te draaien of langer op het werk te blijven om zaken af te ronden. Om het huidige stress niveau iets te verlagen neemt ze een paar dagen verlof op. Wel zal ze de dienst van deze week gewoon doen.
Als P+I weer terug in Barberton zijn halen we de kinderen op en gaan we samen eten. Daarna rijdt Pieter weer naar Nelspruit voor het koor.
Een paar dagen niet naar het werk, geeft Inge wat extra tijd om dingen uit te zoeken en in te pakken en om naar de kapper te gaan.
Die vrijdag is de laatste lesdag voor de wintervakantie. Dat betekent de laatste dag dat de juffen (de tannies) er zijn. Als ouders komen we een laatste keer koffie drinken op school en geven alle juffen een klein cadeautje. Gelukkig waren de schoolfoto’s op tijd klaar - een mooi aandenken.

Zaterdag lopen we voor de laatste keer de parkrun. Julia wordt in het zonnetje gezet. Ze is nu lid van de Junior 10 club en krijgt een certificaat. We zullen de enthousiaste groep missen. We gaan koffie drinken bij het tuincentrum aan de rand van Nelspruit en dan rijden we nog een keer naar I’langa Mall voor wat laatste inkopen. We proberen de laatste tegoedbonnen e.d. te verzilveren. Wat is nog leuk om hier te kopen en dan te verschepen naar NL?
Zondag is het vaderdag en in ZA ook Youth Day. P krijgt van JL een mooie tekening.

Op maandag is I vrij vanwege de verschoven vrije dag voor Youth Day. Deze week begint ook de Barberton Paragliding championship. Wisselend weer dus wisselende kansen om te vliegen, toch keurt de lucht geregeld vol met alle vliegers.
Op dinsdag gaat I weer gewoon naar het werk. L naar school (alleen opvang) en breng ik J naar Jalien, haar maatje. J vindt het geweldig op haar farm te spelen. ’s Avonds gaan we met zijn allen naar Nelspruit voor Pieters laatste koor repetitie. Een laatste keer samen zingen en daarna een afscheidsmomentje. Wat hadden wat lekkers meegenomen voor alle leden. Pieter krijgt lovende woorden te horen over zijn inbreng en inzet. Hij heeft drie jaar gezongen bij Laudate en was al snel een steun was voor de andere, veel oudere bassen. Hij heeft veel plezier gehad en ook van de groep geleerd, waaronder het onder de knie krijgen van het Afrikaans en ze hebben mij een inzicht gegeven hoe gewone mensen de afschaffing van de apartheid van de blanke zijde hebben ervaren.
Op woensdag werkt I gewoon overdag met een dienst er aan vast. Voor Julia en Lisa is het de laatste keer ballet bij Corne. Zij stopt nu de wintervakantie begint.
Donderdagavond hebben de artsen een afscheidsetentje georganiseerd voor Inge bij Turn&Tender in Nelspruit. We gaan natuurlijk allemaal. De meeste artsen en een aantal partners zijn er ook. Het lukt niet om met iedereen een praatje te maken, het is gezellig en het eten is goed. Inge krijgt een mooie leren tas als afscheidscadeau, met als detail de coördinaten van het ziekenhuis.
Vrijdagavond gaan we na het werk langs bij collega’s Michael en Valentina. Zij wonen net buiten Barberton op een groot estate. We genieten van een hapje en drankje bij de ondergaande zon.

Op zaterdag gaan we naar het verjaarspartijtje van Bruno (6 jr.), uit Julia’s klas. Het is bij de Boskombuis aan de weg naar Nelspruit. I blijft thuis om verder in te pakken. Om een uur of 1 weer naar huis en dan spelen de kinderen lekker verder in de tuin en wij gaan verder met uitzoeken en inpakken. Om 3 uur begint ons afscheidsfeestje/etentje bij de Golfclub voor al onze Barberton-vrienden. Pete & Catharine Wilson, Tony & Sandy Ferrar, Corne Fourie, Anne Morgan, Steve Allen, de Bartertonse koorleden, ouders van school en zo nog een paar meer. Helaas kan niet iedereen komen, maar het is een leuke middag. De kinderen kunnen lekker rondrennen en voetballen op het terrein. Colette verzorgt lekkere hapjes en daarna een simpel buffet. Ze heeft ook nog een afscheidscadeau geregeld, een klein schilderijtje van Barberton Daisies gemaakt door een lokale kunstschilderes.
Op zondag gaan we verder met inpakken en verkopen we een aantal spullen; meubels, de aanhangwagen en de VW polo vivo. We hebben een bod gekregen (en geaccepteerd) op ons huis. Hopelijk gaat het door.

Inge’s laatste werkweek bij Barberton Hospital. De eerste helft wordt er gewoon gewerkt. Op donderdagochtend is er een afscheidsontbijt voor dr Sogbesan, de medical manager. Hij heeft op het laatste moment laten weten ook het ziekenhuis te verlaten. Groeien hem ook de problemen boven het hoofd? Hij gaat in de regio meedraaien in diverse privépraktijken. Ook Luzanne heeft inmiddels besloten om begin augustus het ziekenhuis te verlaten. Een ware leegloop.
Vrijdag is echt laatste werkdag; iedereen mag schrijven op de witte doktersjas. Rond de middag is er een gezellige high tea/low lunch. Inge kan er maar net op tijd bij zijn met de drukte op de afdeling en spoed-sectio’s. Aan het eind van de middag heeft de verpleging nog een klein afscheid georganiseerd met heel veel hapjes. Heel lief. Met een grote bos bloemen loop ik voor de laatste keer naar mijn auto. Bedankt Barberton Hospital familie.

De laatste week van juli is ook altijd de week van Innibos. Op woensdag hebben we een kaartje voor de kinderboekekrol (een verzameling korte verhaaltjes verteld en gespeeld door een paar mensen), samen met Henry & Luca. Als we daar aankomen net voor elf uur blijkt het ook in Nelspruit heel hard geregend te hebben en is de voorstelling afgelast. Nu is het wel droog en daarom spelen JL met Henry, Luca en kleine zusje Alex op het terrein. Hebben ze in ieder geval nog veel plezier samen. Aan het eind van de middag vertrekken we (PIJL) samen naar Sudwala Caves waar in het kader van Innibos een voorstelling is van CH3. Dit is een trio met Chris Chameleon en 2 klassieke gitaristen op Spaanse gitaren. Bij de grotten komen we ook nog andere dokters uit Barberton tegen. Het is interessant, intrigerend en mooi, op een bijzondere locatie.
Donderdagochtend gaan de dames in de herkansing voor de Storiekrol. Ze luisteren naar 5 kinderverhalen. Donderdagmiddag heeft Inge vrij genomen en gaan we samen naar het feestterrein van Innibos om daar bij alle de kraampjes te kijken. Uiteraard kunnen we de kermis-hoek niet overslaan. Lisa wil graag op het paard in de draaimolen en Julia op de speciale trampoline. We gaan samen in het reuzenrad. We komen Frikkie tegen, de levende mascotte van Innibos (een vlakvark). De kinderen mogen met Frikkie op de foto.
Er zijn verschillende lekkere hapjes, maar de Innibos avocado’s zijn toch het lekkerst. We sluiten de dag (en week) van Innibos af met het luisteren naar het Rock concert op het hoofdterrein vanaf 18:00. Er spelen een aantal grote namen, de kinderen dansen lekker en durven zelfs helemaal naar voren te lopen.

Op zaterdag weer verder met inpakken – dat moet ook wel want ons vertrek uit Barberton is aanstaande. JL mogen nog een keer spelen bij Henri & Luca. We verkopen ons bed en dat betekent dat we niet meer thuis kunnen slapen. We zullen de komende nachten slapen bij Bushwacked. Catherine heeft voor ons gekookt, Pete is weer op pad als ranger. Op zondag verkopen we de laatste spullen en we hebben een afspraak voor maandag dat de SPCA (dierenbescherming) de onverkochte spullen kan komen ophalen.

Dan is het 1 juli, een maandag. De kinderen gaan nog een keer – voor het laatst naar school en nemen daar afscheid van de hulpkrachten Gloria, Angel, Phephi en Jacqueline.
’s Middags hebben we een laatste late afscheidslunch met collega Elmi. ’s Avonds zijn we uitgenodigd voor een laatste braai bij Gerda (hoofd van school – die daarvoor op vakantie was en dus nog geen afscheid van ons had kunnen nemen).
Dinsdag 2 juli- de dag van de verhuiswagen. De verhuisploeg is er mooi op tijd, om 0800 zijn ze er al. We nemen door wat waar vandaan allemaal mee moet. Er zijn nog een aantal zaken (vnl. in de keuken) en wat grotere spullen (garage/tuin) die nog ingepakt moeten worden. Verzekerings-technisch mogen we niet zelf-inpakken; dat betekent dat alle al ingepakte dozen nog eens worden gewikkeld in laag stootbeschermende plastic.
Een aantal dozen en plastic bakken worden nog een keer verpakt in grote kartonnen dozen van henzelf. Waarschijnlijk om te zorgen dat het uniforme maten zijn- maar niet iedereen heeft vroeger Tetris gespeeld!
De kinderen mogen met tannie Annie een laatste keer vaan lunchen bij Wimpy.
Rond drie uur zit alles in de verhuiswagen. Deur dicht- tot hopelijk in Nederland. Afval in de laatste vuilniszakken en dan is het klaar. Het huis op slot en alles wat over is meenemen. Catherine krijgt nog twee grote dozen met laatste spullen (etenswaar en schoonmaakmiddelen). We nemen afscheid van Dumisile; wat zullen de kinderen haar gaan missen en zij de kinderen. Luzanne komt nog langs voor een laatste knuffel en met prachtige nieuwe schoolrugzakken voor de meiden. We sluiten de dag af met een braai met Catherine en de kinderen.
Woensdag is de laatste inpak ronde; de auto zit tjokvol. Inge heeft zelfs dozen aan haar voeten staan. Een laatste rondje door ons lege huis. We haken de Bushlapa aan, die moet vandaag naar het verhuisbedrijf in Johannesburg. We laten de sleutels achter bij Hi-Tech. Als we Barberton uit rijden moeten we een traantje weg pinken. Vaarwel Barberton, prachtig gelegen tegen de Makhonjwa mountains. We hebben er vijf jaar met veel plezier gewoond.
Als we de hoofdweg net buiten Barberton opdraaien krijgen we een onprettig bericht. Het hypotheekverzoek van de koper van ons huis is afgewezen. Blijkbaar had zij nog een lening open staan die ze niet vermeld had en daardoor gaat de koop niet door. Jammer, maar wij gaan toch gewoon op vakantie!
Aan het eind van de middag zijn we in Gauteng en rijden rechtstreeks naar de loods van de verhuizer in Kempton Park. We leveren de Bushlapa af, die straks mee verscheept wordt naar Nederland. Doodmoe komen we aan bij een guesthouse, we laten KFC bezorgen en gaan slapen. De volgende ochtend gaan we naar de camperverhuur om de camper op te halen en alle spullen uit de auto over te hevelen naar de camper. Tegelijkertijd hebben we een afspraak voor de verkoop van de Toyota Fortuner. Hij heeft ons grote diensten verleend, maar hij is niet geschikt om mee te nemen naar NL. De kopers rijden er mee weg vanaf de camperverhuur. En wij gaan op pad met onze camper. Vakantie; een maand lang reizen door het prachtige Zuid-Afrika.

Fotolink:
https://photos.app.goo.gl/GJBXBPBf6Y4dCRMb9